Co do obrońcy z urzędu:CYTATArt. 378. § 1. Jeżeli w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę i korzysta z obrony z wyboru, obrońca lub oskarżony wypowiada stosunek obrończy, prezes sądu lub sąd wyznacza obrońcę z urzędu, o ile oskarżony nie powołał obrońcy z wyboru. W razie potrzeby rozprawę przerywa się lub odracza.§ 2. W sprawie, w której oskarżony korzysta z obrońcy z urzędu, sąd na uzasadniony wniosek obrońcy lub oskarżonego zwalnia obrońcę z jego obowiązków i wyznacza oskarżonemu innego obrońcę z urzędu.§ 3. W wypadkach określonych w § 1 i 2 sąd podejmuje zarazem decyzję, czy dotychczasowy obrońca może bez uszczerbku dla prawa oskarżonego do obrony pełnić obowiązki do czasu podjęcia obrony przez nowego Z DNIA 12 PAŹDZIERNIKA 2006 KK 199/06Brak zaufania oskarżonego do wyznaczonego mu obrońcy zurzędu, jako przesłanka wniosku złożonego na podstawie art. 378 § może stanowić podstawę podjęcia przez sąd decyzji o zwolnieniutego obrońcy z sędzia SN D. Rysińska (sprawozdawca).Sędziowie: SN Z. Stefaniak, SA (del. do SN) M. Prokuratury Krajowej: M. Najwyższy w sprawie Eugeniusza B., skazanego z art. 286§ 1 w zw. z art. 294 § 1 i art. 64 § 1 i in., po rozpoznaniu wIzbie Karnej na rozprawie w dniu 12 października 2006 r., kasacjiwniesionej przez obrońcę od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 13października 2005 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowegow K. z dnia 30 grudnia 2004 r.,o d d a l i ł kasację (...)U Z A S A D N I E N I EWyrokiem z dnia 13 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy w K. uznałEugeniusza B. za winnego tego, że:I. w okresie od czerwca 2001 r. daty bliżej nieustalonej, niewcześniej niż od dnia 18 czerwca 2001 r. do dnia 15 stycznia 2002 K., jako prezes zarządu „A. K.” spółki z działając w celu osią2gnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu w wykonaniuz góry powziętego zamiaru, przed upływem 5 lat od odbycia kary 2 latpozbawienia wolności wymierzonej za umyślne przestępstwo podobnez art. 205 § 1 w zw. z art. 60 § 1 doprowadził różne, wymienionew treści orzeczenia podmioty gospodarcze do niekorzystnegorozporządzenia mieniem przez sprzedaż, dostawę towarów, świadczenieusług o ustalonych wartościach, stanowiących łącznie mienieznacznej wartości w wysokości zł, wprowadzając w błądprzedstawicieli tych pomiotów co do zamiaru i możliwości zapłaty zazakupione, dostarczone towary lub wykonane usługi, tj. popełnieniawystępku z art. 286 § 1 w zw. z art. 294 § 1 w zw. z art. 12 zw. z art. 64 § 1 za który skazał oskarżonego na karę 6 lat pozbawieniawolności;II. w okresie od dnia 9 lipca 2001 r. do dnia 3 stycznia 2002 r. wK., jako prezes zarządu „A. K.” spółki z działając w celu osiągnięciakorzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu zgóry powziętego zamiaru, w warunkach opisanego wyżej powrotu doprzestępstwa, działając za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiarui możliwości przekazania wolnych od obciążeń i roszczeń osóbtrzecich lokali mieszkalnych, których dotyczyły umowy zawierane z kolejnymiosobami, w związku z tym, że:- wbrew ustnym, jak i zawieranym w umowach oświadczeniom,„A. K.” spółka z nie była wyłącznym właścicielem oferowanychmieszkań, ale jedynie współwłaścicielem nieruchomości, na której powstawałbudynek z tymi mieszkaniami,- udziały „A. K.” spółki z we własności tej nieruchomości obciążonebyły hipoteką dla zabezpieczenia kredytów, udzielonych tejSpółce przez Bank PKO BP których to kredytów Spółka nie spłacała,o konsekwencjach czego te osoby nie były informowane,3- z osobami, które uprzednio zawarły umowy z „A. K.” Sp. z tych samych lokali i dokonały z tego tytułu wpłat, nie zostałyskutecznie rozwiązane umowy bądź wypowiedzenie tych umów dokonaneprzez „A. K.” Sp. z było kwestionowane, przy czym w każdymprzypadku oskarżony nie miał zamiaru rozliczenia się z tychumów w razie ich rozwiązania, w szczególności przez zwrot wpłaconychkwot, o czym również oskarżony nie informował,i w ten sposób doprowadził kolejne, wymienione w treści wyroku osobydo niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy, w datachi kwotach szczegółowo podanych, stanowiących łącznie mienieznacznej wartości w wysokości 797 670,60 zł, tj. popełnienia występkuz art. 286 § 1 w zw. z art. 294 § 1 w zw. z w zw. zart. 64 § 1 i za czyn ten wymierzył oskarżonemu karę 5 lat pozbawieniawolności;III. w bliżej nieustalonych dniach, w okresie od dnia 19 czerwca2001 r. do dnia 15 stycznia 2002 r. w K., działając w krótkich odstępachczasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w warunkachopisanego wyżej powrotu do przestępstwa przywłaszczył sobie pieniądzew kwocie 89 432,56 zł stanowiące kasę spółki „A. K.”, tj. popełnieniawystępku z art. 284 § 1 w zw. z art. 12 w zw. z art. 64 § i za to wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;IV. w okresie od 3 lipca 2001 r. do dnia 15 stycznia 2002 r. w K.,jako prezes zarządu „A. K.” spółki z nie zgłosił upadłości wymienionejspółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniającychwedług przepisów upadłość spółki, i za to na mocy art. 586 wymierzyłmu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;VI. w okresie od dnia 25 stycznia 1999 r. do dnia 17 marca 1999r. w G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępachczasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w warunkach powrotu4do przestępstwa, wprowadził przedstawicieli „P.” w błąd co dozamiaru regulowania należności, wynikających z zawartej w dniu 25stycznia 1999 r. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnychoraz co do faktu zatrudnienia go przez Ryszarda G., jak i pobieranegoz tego tytułu wynagrodzenia, przez posłużenie się podrobionym zaświadczeniemo zatrudnieniu i wysokości zarobków, wskutek czegodoprowadził „P.” do niekorzystnego rozporządzenia mieniem włącznej wysokości zł, w postaci dofinansowania wydanegomu aparatu telefonicznego oraz świadczonych we wskazanym okresieusług telekomunikacyjnych, tj. popełnienia występku z art. 286 § 1 270 § 1 w zw. z art. 11 § 2 w zw. z art. 12 w zw. z art. 64§ 1 i za czyn ten wymierzył oskarżonemu karę roku pozbawieniawolności;VII. na mocy art. 85 i art. 86 § 1 w miejsce orzeczonychw punktach I, II, III, IV i VI wyroku kar pozbawienia wolności, wymierzyłoskarżonemu karę łączną 8 lat pozbawienia wolności;VIII. na mocy art. 77 § 2 orzekł, że warunkowe zwolnienieoskarżonego może nastąpić nie wcześniej, niż po upływie 7 lat orzeczonejkary łącznej pozbawienia wolności;IX. na mocy art. 63 § 1 na poczet orzeczonej kary łącznejpozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowegoaresztowania od dnia 16 stycznia 2002 r. do dnia 19 września 2002 r.;X. na mocy art. 41 § 1 i § 2 w zw. z art. 43 § 1 w zw. zart. 39 pkt 2 orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia działalnościgospodarczej w zakresie działalności budowlanej i handlowejoraz zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w podmiotach prowadzącychtaką działalność na okres lat 10;5XI. na mocy art. 46 § 1 orzekł wobec oskarżonego środekkarny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz„P.” kwoty 2 368,23 wyrok Sądu Rejonowego zaskarżyli apelacjami obrońcaoskarżonego oraz sam oskarżony Eugeniusz zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:1. obrazę przepisów postępowania mogącą mieć istotny wpływna wynik postępowania, a to art. 378 § 2 przez nieuwzględnieniew toku postępowania wniosku oskarżonego o zwolnienie z obowiązkówobrońcy ustanowionego z urzędu, co doprowadziło do naruszeniaprawa oskarżonego do realnej obrony,2. obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 286 § 1 284 § 2 i art. 270 § 1 przez przyjęcie, iż zachowanieoskarżonego wypełnia znamiona przestępstw z powołanychprzepisów, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy niepozwala na przyjęcie takiego wniosku,i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienieoskarżonego od stawianych mu Eugeniusz B. w swojej osobistej apelacji zaskarżyłwyrok w całości i powołując się na przepisy art. 438 pkt 1 – 3 zarzucił: obrazę przepisów prawa materialnego, obrazę przepisów postępowania, błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,które – przez nieprawidłową ocenę dowodów – doprowadziłydo przyjęcia, że oskarżony dopuścił się zarzucanych czynówi wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od dokonaniaprzypisanych czynów, względnie o uchylenie wyroku i przekazaniesprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego z dnia 13 października 2005 r. Sąd Okręgowy w K., porozpoznaniu opisanych apelacji, utrzymał w mocy zaskarżony wyrokSądu wyrok zaskarżył kasacją obrońca Eugeniusza B., który zarzuciłzaskarżonemu orzeczeniu rażące naruszenie prawa, mogącemieć istotny wpływ na wynik postępowania, a to: art. 378 § 2 przez przyjęcie, że zaufanie oskarżonego dowyznaczonego obrońcy nie jest warunkiem prawidłowego pełnieniaobrony z urzędu, a w konsekwencji naruszenia prawa oskarżonego dorealnej obrony, art. 286 § 1 art. 284 § 2 art. 586 i art. 270 § przez przyjęcie, że czyny oskarżonego wypełniają znamiona przestępstwstypizowanych we wskazanych tej podstawie obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyrokui uniewinnienie oskarżonego od zarzutów aktu oskarżenia, względnie ouchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownegorozpoznania Sądowi Najwyższy nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż oba przedstawionew niej zarzuty są niezasadne, przy czym zarzut wskazany jako drugiw kolejności, jest bezzasadny w stopniu obraza art. 378 § 2 jakiej zdaniem skarżącegomiał się dopuścić Sąd pierwszej instancji, nie znajduje jakiegokolwiekpotwierdzenia. Należy zauważyć, że w kasacji obecnie atakuje się jedentylko fragment stanowiska Sądu odwoławczego – wyrażonego wodpowiedzi na stosowne zarzuty apelacji oskarżonego i jego obrońcy zurzędu – a mianowicie w zakresie, w którym sąd ten stwierdził, iż wpostępowaniu Sądu Rejonowego nie można dopatrzyć się naruszeniawskazanego przepisu w zakresie, w którym we wniosku o zmianę7obrońcy z urzędu oskarżony powołał się na utratę swego zaufania dowyznaczonego mu adwokata. Artykułując pod adresem sądu odwoławczegozarzut rażąco błędnego uznania, że „zaufanie oskarżonegodo wyznaczonego obrońcy nie jest warunkiem prawidłowego pełnieniaobrony z urzędu, a w konsekwencji prawa oskarżonego do realnejobrony”, autor kasacji zdaje się jednak nie dostrzegać, że wymowastanowiska Sądu Okręgowego – słusznie wytkniętego jako w tymmiejscu nietrafne – jest wszak całkiem inna, co wynika z tej części argumentacji,którą skarżący pomija. Należy zatem przypomnieć, że wpierwszej kolejności Sąd ten podkreślił, iż warunkiem wyznaczenia innegoobrońcy z urzędu jest – zgodnie z treścią art. 378 § 2 –uzasadniony wniosek obrońcy lub oskarżonego i stwierdził, że „wymógzłożenia uzasadnionego wniosku oznacza, iż oskarżony winien wskazaćdlaczego domaga się zmiany adwokata, w tym dlaczego nie darzyobrońcy zaufaniem i domaga się innego obrońcy”. W tym też zakresieuznał, że „w przedmiotowej sprawie oskarżony wnosząc o zmianęobrońcy w istocie nie uzasadnił swojego wniosku (...)”. Z tego więc,między innymi, powodu Sąd Okręgowy wyraził pogląd (idąc także zatreścią wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 22 października2002 r., II AKa 287/02), że deklaracja oskarżonego o utracie zaufaniado wyznaczonego obrońcy nie jest wystarczająca do zmiany w obsadziefunkcji więc w powyższym kontekście autor kasacji w jej uzasadnieniupodnosi, że brak zaufania ze strony oskarżonego stał na przeszkodziepełnej z nim współpracy i współdziałaniu w zakresie uzyskaniaod niego informacji o stanie faktycznym sprawy oraz, w konsekwencji,formułowaniu stosownych wniosków dowodowych (jakkolwiekobrońca twierdzi, że realizował linię obrony zgodną ze stanowiskiemoskarżonego), to argumentacja taka w istocie chybia celu, a jej rozwa8żenie staje się bezprzedmiotowe. Nadal bowiem (podobnie jak w tokuprocesu) nie została wskazana jakakolwiek przesłanka, która miałabyprzemawiać za realnością (prawdziwością) twierdzenia oskarżonego,jakie stanowiło podstawę rozważań jego wniosku na płaszczyźnie § 2 iż utracił on zaufanie do wyznaczonego mu adwokata, iby mógł mieć ku temu rzeczywiste powody, uzasadniające jego zaś wskazanej okoliczności i potrzebie jej uwzględnienia,jako uzasadnionej podstawy wniosku o zmianę obrońcy z urzędu,przeczy jednoznacznie analiza przebiegu rozprawy głównej i treściwniosków składanych (pisemnie i ustnie) przez oskarżonego istocie, oskarżony złożył jeden tylko niedwuznaczny wniosek owyznaczenie innego obrońcy w miejsce reprezentującego go dotychczasadwokata, a mianowicie w piśmie z dnia 22 września 2004 r.,złożonym w końcowej fazie procesu (...). W piśmie tym oskarżonypodniósł, że on sam prezentuje własną, a obrońca własną linię obrony,a poza tym obrońca zaniedbuje swoje obowiązki i wyręcza się substytucjąadwokacką, nie zgłasza wniosków dowodowych, nie konsultuje zoskarżonym decyzji i działa na szkodę jego interesów. Już jednak narozprawie oskarżony odnośnie tego wniosku oświadczył (...), że „wnioseko zmianę obrońcy nie zmierza do przedłużenia postępowania awynika z tego, że oskarżony sam się broni i w ogóle obrońcy nie potrzebuje”.Takie też stanowisko, sprowadzające się do żądania całkowitegozwolnienia obrońcy z udziału w procesie, wyrażał oskarżony wswych poprzednich wnioskach, zwłaszcza po zajęciu przez Sąd Rejonowystanowiska w przedmiocie uznania za obligatoryjny udziału wpostępowaniu obrońcy z powodów wskazanych w art. 79 § 1 pkt 3 i §2 i po skonstatowaniu, że przebieg rozprawy przeczy twierdzeniuoskarżonego o różnicy w linii obrony między nim a jego obrońcą9(wniosek oskarżonego – rozprawa z dnia 26 września 2003 r.). I tak, wkolejnym piśmie z dnia 29 września 2003 r. (...) oskarżony zawarłstwierdzenie, że „obrońca nie reprezentuje jego osoby, prokurator iprzewodniczący to przestępcy (...)”, a na rozprawie w dniu 3 października2003 r. co do tego pisma oświadczył (...), że „obrońca go nie reprezentuje,nie ma obligatoryjnej obrony zgodnie z skoro biegli stwierdzili, że oskarżony nie jest chory psychiczniea udział obrońcy naraża Skarb Państwa na wydatki”, i dalej, że „nietylko zachodzi różnica zdań co do linii obrony, ale utracił zaufanie doobrońcy a w takiej sprawie jak ta, tylko oskarżony zna wszystkieszczegóły”. Podobnie w pismach z dnia 13 października 2003 r. (...) i zdnia 18 października 2003 r. (...) oskarżony podając, że nie ma doobrońcy zaufania oraz, że występuje „zasadnicza różnica zdań”oświadczył, iż „będzie bronił się sam, nie widzi potrzeby prawnej adwokata”,„nigdy nie chciał obrońcy a sąd mu go daje na siłę”. Mimo toobrońca nadal pełnił swe obowiązki w okresie kolejnych kilku miesięcy,tj. do zakończenia, w grudniu 2004 r., rozprawy głównej, bowiem SądRejonowy postanowieniami wydanymi w dniach: 26 września, 3 październikai 13 października 2003 r. oraz w dniu 22 września 2004 r. nieuwzględniał wniosków stan sprawy dobitnie więc świadczy o słuszności rozstrzygnięciaSądu odwoławczego akceptującego stanowisko Sądu ulega bowiem wątpliwości, że wnioski oskarżonego niebyły wnioskami uzasadnionymi w rozumieniu art. 378 § 2 Oskarżonynie domagał się wyznaczenia mu innego adwokata, a we wnioskacho zwolnienie wyznaczonego mu obrońcy, z powodu braku zaufania,bądź nie podawał okoliczności, które uzasadniałyby to stanowisko,bądź odwoływał się do okoliczności zupełnie nieprzystającychdo realiów sprawy lub niewiarygodnych. Powyższego, nie sposób przy10tym rozważać w oderwaniu od innych występujących w sprawie okoliczności– mających miejsce w początkowej fazie rozprawy, równolegleze składaniem omawianych wniosków – które łączą się z ocenąpostawy, jaką oskarżony zajmował w toku procesu, a którą to postawęnależy nazwać mianem destrukcyjnej. Oskarżony wielokrotnieubliżał przewodniczącemu składu sądzącego, prokuratorowi, świadkomskładającym zeznania (kilkakrotnie karany był karą porządkową),ponawiał niemające uzasadnienia wnioski o wyłączenie sędziegoprzewodniczącego, utrudniał nawiązanie z nim rzeczowego kontaktu,pomimo że jego stan psychiczny nie stanowił, w myśl opinii sądowopsychiatrycznej,jakiejkolwiek przeszkody dla jego uczestniczenia wrozprawie. W tym kontekście zarzuty oskarżonego (por. także wywódjego apelacji), że wyznaczony mu obrońca nie czynił z nim uzgodnieńco do linii obrony, jawią się jako nieznadujące podstaw obiektywnych,a jego twierdzenia o braku zaufania do adwokata, jako tym bardziejgołosłowne. Szczególnie zaś istotne jest to, że obrońca, popierając narozprawie wnioski oskarżonego o zwolnienie go z obrony, nie potwierdzałistnienia jakichkolwiek powodów, dla których miałoby dojść do zachwianiazaufania do niego, ani też – w szczególności – na istnieniejakichkolwiek różnic w taktyce obrony, przyjętej przez niego i przezoskarżonego. Co do tego zaś, że obrońca w toku procesu wspierał linięobrony oskarżonego, popierając jego wnioski dowodowe, zadającświadkom stosowne pytania, skarżąc w imieniu oskarżonegoposzczególne decyzje procesowe i składając inne wnioski, nie możebyć – w świetle materiałów sprawy – powyższych powodów, postawiony w kasacji zarzut należyuznać za bezzasadny. Wprawdzie wyrażony za Sądem Apelacyjnym wK. pogląd Sądu Okręgowego, że „zaufanie oskarżonego do wyznaczonegomu obrońcy nie jest warunkiem prawidłowego pełnienia obro11ny przez wyznaczonego adwokata” jest oczywiście błędny (por. wyrokSądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2004 r., II KK 296/03, Lex nr109839), jednak przytoczenie tego poglądu nie miało wpływu na treśćrozstrzygnięcia Sądu odwoławczego, skoro sąd ten rozważył jednocześnieokoliczności istotne z punktu widzenia oceny prawidłowościdecyzji Sądu pierwszej instancji, odmawiających uwzględnienia omawianychwniosków oskarżonego – z braku uzasadnionych podstaw. Wtym też kontekście, należy podkreślić, że w myśl obowiązującegoobecnie brzmienia art. 378 § 2 do zwolnienia obrońcy z urzęduz jego obowiązków (i wyznaczenia innego obrońcy) dochodzi w wynikudecyzji sądu, której to decyzji sąd nie podejmuje w sposób automatyczny,spełniając jakiekolwiek żądanie oskarżonego (obrońcy), leczpo dokonaniu odpowiedniej kontroli zasadności złożonego w tymprzedmiocie wniosku. Nie sposób wobec tego uznać, by zasadnośćwniosku opartego na twierdzeniu oskarżonego o braku zaufania dowyznaczonego mu obrońcy, miała się znajdować poza jakąkolwiekoceną ze strony sądu, choćby za oczywistość traktować stwierdzenie(por. akceptowane w tym miejscu wywody przytaczanego wyroku SąduNajwyższego), że w sytuacji, gdy brak owego zaufania wynika zbraku aprobaty oskarżonego dla przyjętej przez obrońcę strategiiobrony, zakazy wynikające z art. 74 § 1 i art. 86 § 1 nie pozwalająna żądanie, by ujawnił swoją linię obrony i różnice zachodzące międzyjego taktyką a taktyką wypracowaną przez obrońcę. Należy wszakmieć na uwadze, że brak zaufania do obrońcy z urzędu może wynikaćz całkiem innych, niż wskazana przyczyn – znajdujących, bądź nieznajdujących uzasadnienia w konkretnych faktach, które w takim raziepowinny podlegać obiektywnej kontroli ze strony sądu. Jeśli więc nieulega wątpliwości, że brak zaufania oskarżonego do wyznaczonegomu obrońcy z urzędu, jako przesłanka wniosku złożonego na podsta12wie art. 378 § 2 może stanowić podstawę uzasadniającą podjęcieprzez sąd decyzji o zwolnieniu tego obrońcy z obowiązków, to jednaktylko o tyle, o ile fakt zaistnienia wskazanej przeszkody prawidłowegopełnienia przez adwokata obowiązków obrończych zostanie wykazanyrzeczową (niewchodzącą w zakres strategii obrony) przez wnioskującego samej tylko gołosłownej i nieznajdującej pokrycia w realiach sprawy deklaracji w tym przedmiocie,nie może być uznane za przesłankę uzasadniającą podjęcie z zaprezentowanych w kasacji zarzutów jawi się jakooczywiście bezzasadny w rozumieniu art. 535 § 2 Twierdzenieskarżącego, że Sąd Okręgowy dopuścił się obrazy wskazanych w zarzucieprzepisów prawa materialnego należy traktować wprost jakonieporozumienie. W uzasadnieniu kasacji nie wskazano wszak żadnegoargumentu, z którego miałoby wynikać, że Sąd odwoławczy błędniezinterpretował znamiona przestępstw w kolejno wymienionych przepisach,albo też, że przepisy te zastosował wbrew przyjętym ustaleniomświadczącym o niewypełnieniu przez Eugeniusza B. ich znamion. Zomawianego uzasadnienia jasno natomiast wynika, że jego autor zarzuca,iż sąd poczynił błędne ustalenia faktyczne co do zarzucanegooskarżonemu działania. Postawienie zaś takiego zarzutu jest w postępowaniukasacyjnym niedopuszczalne, co jednoznacznie wynika z treściart. 523 § 1 a co było też przedmiotem licznych (także publikowanych)judykatów Sądu Najwyższego. Dodać tylko w tym miejscunależy, że sformułowana w kasacji argumentacja nie uzasadnia wżadnej mierze hipotetycznego (bo przecież nie wyartykułowanego) zarzutuobrazy przepisów prawa procesowego, jakiej sądy miałyby siędopuścić przy dokonywaniu ustaleń faktycznych i ich kontroli, lecz wistocie stanowi ona żądanie od instancji kasacyjnej przeprowadzenia13trzecioinstancyjnej kontroli tych ustaleń, po dokonaniu „własnej” ocenyzgromadzonych w sprawie dowodów, jakie to żądanie nie znajdujepodstaw tych wszystkich przyczyn, uznając, że wniesiona kasacja niepodlega uwzględnieniu, Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

^{Wyrok na posiedzeniu niejawnym. Z dniem 8 grudnia 2016 r. wszedł w życie przepis art.148¹ kpc, dający możliwość wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym bez przeprowadzenia rozprawy. Rozwiązanie to kariery jak dotąd nie zrobiło, chociaż miało usprawnić i przyspieszyć pracę sądów. Sędziowie nie sięgają po taką możliwość} ^{Zasady dotyczące terminów załatwiania spraw przez organy podatkowe regulują przepisy Ordynacji podatkowej. Przy czym przepisy Ordynacji podatkowej różnicują terminy załatwiania spraw podatkowych w zależności od stopnia ich skomplikowania i zakresu postępowania dowodowego. Terminy załatwienia spraw przez organy podatkoweZgodnie z art. 139 Ordynacji podatkowej załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania dowodowego powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę, łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych i dowodów znanych z urzędu organowi prowadzącemu odsetek od zaległości podatkowychUlgi w spłacie zobowiązań podatkowychZałatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy, a sprawy, w której przeprowadzono rozprawę lub strona złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy - nie później niż w ciągu 3 terminów określonych powyżej nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. Należy pamiętać, że terminy te nie mają zastosowania w przypadku kontroli podatkowej, która ma odrębne regulacje w tym za przestępstwa i wykroczenia skarboweJak uniknąć kary za niedopełnienie obowiązków podatkowychWydłużenie terminu rozpoznania sprawy podatkowej Zgodnie ze stanowiskiem doktryny oraz orzecznictwa terminy na załatwienie sprawy mają charakter instrukcyjny, a ich naruszenie nie powoduje wadliwości decyzji. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie podatkowym również w przypadku, gdy niedotrzymanie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od nowego terminu załatwienia sprawy powinno nastąpić w formie postanowienia, na które nie służy zażalenie. Brak jest jednak przepisu, który ograniczałby możliwości przedłużania przez organ podatkowy terminu załatwienia spraw po raz kolejny. W sytuacji więc, gdy organ podatkowy dopełni formalnego obowiązku zawiadomienia o wydłużeniu terminu rozpoznania sprawy, postępowanie podatkowe może trwać o wiele dłużej, niż to określono w art. 139 Ordynacji do dyskusji na forum o podatkachAutor: Radosław Płonka, Adwokat Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE} Dlatego RPO wystąpił do TK o odroczenie rozprawy 13 lipca i wyznaczenie jej nowego terminu w celu umożliwienia uczestnikom postępowania zapoznania się z przedstawionymi stanowiskami. Wniosek_RPO_odroczenie_K321_12.07.2021

- Nie mogę stawić się na rozprawie w wyznaczonym przez sąd terminie. Co zrobić, by sąd wyznaczył nową datę rozprawy? Czytelnik nie wskazuje, w jakim charakterze ma stawić się w sądzie. Czy ma występować w sprawie jako świadek, czy też jest stroną postępowania. Jeśli jest świadkiem i nie może uczestniczyć w rozprawie, powinien bezwzględnie usprawiedliwić swoją nieobecność. Jeśli tego zaniecha sąd ukarze go grzywną, a w razie powtórnego niestawiennictwa może zarządzić przymusowe doprowadzenie. Usprawiedliwienie można złożyć przed terminem rozprawy lub na pierwszym posiedzeniu, na które świadek został ponownie wezwany. Jeśli zaś otrzymaliśmy postanowienie o ukaraniu grzywną, mamy tydzień od daty doręczenia na złożenie stosownych wyjaśnień (art. 274 kodeksu postępowania cywilnego). We wniosku o usprawiedliwienie musimy wskazać przyczynę naszej nieobecności. Jeśli czytelnik zachorował powinien dołączyć do pisma zwolnienie lekarskie. Musi być ono jednak wystawione przez jednego z lekarzy sądowych. Listę lekarzy sądowych prowadzi Sąd Okręgowy. Jeśli natomiast czytelnik nie może się stawić w sądzie z innych powodów, powinien je wymienić i uzasadnić. W przepisach brak jest wyliczenia, co może usprawiedliwiać absencję. W praktyce jest to wszystko, co obiektywnie stanowi ważny powód. Jeśli czytelnik występuje w postępowaniu w charakterze strony, to może wnosić o odroczenie rozprawy. Zgodnie z przepisami sąd odracza rozprawę jeśli nieobecność strony wywołana jest nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć (art. 214 . Choroba strony, wykazana zaświadczeniem lekarskim i uniemożliwiająca stawienie się w sądzie, w każdym wypadku pociąga za sobą konieczność odroczenia rozprawy, tym bardziej jeśli strona nie jest reprezentowana w procesie przez pełnomocnika. Wydanie w takiej sytuacji orzeczenia powoduje nieważność postępowania z powodu pozbawienia strony możności obrony jej praw, a więc z przyczyn określonych obecnie w art. 379 pkt 5 (tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 28 stycznia 1997, sygn. I CKU 175/97; zobacz również wyrok SN z 15 stycznia 2004 r., sygn. II CK 343/02 ). Wniosek o odroczenie rozprawy można uzasadniać nie tylko chorobą, ale również innymi przyczynami. Muszą one jednak spełniać dwa warunki: być nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną przeszkodą, której nie można przezwyciężyć. Tylko taki wniosek bowiem zostanie uznany za uzasadniony i spowoduje, że sąd odroczy rozprawę. Czytaj też: Zobacz więcej: Prawo dla Ciebie » Wymiar sprawiedliwości » Postępowanie w sądzie » Postępowanie cywilne

Krok: złożenie wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu w postępowaniu sądowym. Oskarżony, aby być reprezentowanym w postępowaniu sądowym przez obrońcę wyznaczonego z urzędu musi złożyć wniosek albowiem wyznaczenie obrońcy z urzędu nie ma charakteru automatycznego. Wniosek może zostać złożony w każdym czasie w toku

kasia29 napisał(a):Zwykły-cudzie - tu chodzi o sutuację, gdy ktoś mógł tę sprawę załatwić dużo wcześniej. Z doświadczenia zawodowego wiem jak fajnie jest jechać na rozprawę np. do Wrocławia i dowiedzieć się o zniesieniu terminu na miejscu, bo pismo wpłynęło dzień wcześniej A o biletach pisałam w pierwszym poście ;) Kasiu, ja nie namawiam do składania w ostatniej chwili, mówię tylko jak to w sądach wygląda. Chodziło mi tylko o uspokjenie Kajko. Ja takze wiem, jak wpieniające jest dowiadywanie się, że sie rozprawa nie odbędzie na miejscu np. w czasie rozprawy, bo bardzo często byłam tego ofiarą. Napisałam o biletach, nie dlatego,że nie zauwazyłam Twojej wypowiedzi tylko daltego, ze sie zgadzam z Tobą, co do nich. Swiadczy to dobrze o pozwanym i jego stosunku do sądu. Odpowiedz Zwykły-cudzie - tu chodzi o sutuację, gdy ktoś mógł tę sprawę załatwić dużo wcześniej. Z doświadczenia zawodowego wiem jak fajnie jest jechać na rozprawę np. do Wrocławia i dowiedzieć się o zniesieniu terminu na miejscu, bo pismo wpłynęło dzień wcześniej A o biletach pisałam w pierwszym poście ;) Odpowiedz Z mojego doświadczenia wynika, ze i pisemna prosbę o przeniesienie terminu złozoną w biurze podawczym dzień przed rozprawa rozpatrują pozytywnie( tzn bez konsekwencji). Bez zwolnienia lekarskiego, a za przyczynę podając nagły wyjazd w sprawie rodzinnej albo zajęć na uczelni, ktorych nie mozna opuścić(sąd rejonowy dla Warszawy- Mokotowa). Tym bardziej w twoim przypadku nie będzie problemu. Jeśli nie uda Ci się załatwić zwolnienia lekarskiego- napisz uczciwie jaki jest powod dołaczając bilety lotnicze. Odpowiedz Juz wszystko teraz wiem :) dzięki Ano zagapiłam sie. To znaczy tak k'woli ścislości nie ja, a Mój-Już-Prawie-Mąż. Zawsze narzeka, że muszę miec wszystko pod kontorlą, a jak czegoś nie skontroluję to...masz babo placek. I w Wigilie sobie przypomni o rozprawie w czasie wyjazdu poślubnego :) Tak sie tylko usprawiedliwiam, bo sama wsiekła na niego o to jestem... Odpowiedz aaa - zwolnienie ma być załącznikiem do twojego wniosku - że z powodu choroby nie możesz się stawić i wnosisz o wyznaczenie nowego terminu. Odpowiedz zwykłe L4 może być. A swoją drogą Kajko- nie dziw się, że ktoś może być wściekły na ciebie, bo daty miesiąca miodowego nie ustaliłaś dziś ;) A termin rozprawy ustalono na poprzedniej rozprawie, czy dostałaś zawiadomienie poleconym? Jeśli nowy termin ustalano na rozprawie to wtedy mogłaś powiedzieć, że on ci nie pasuje z tego i tego powodu. Zapewne termin byłby przesunięty :D Odpowiedz Dziekuje :) jednak postawie na zwolnienie raczej... Po prostu tak późno sobie przypomnielismy o tej rozprawie i teraz mamy ograniczone pole manewru. Wystraczy takie zwykłe zwolnienie - od lekarza pierwszego kontaktu np. z grypą? I czy trzeba do tego zwolnienia pisac jakies wyjasnienie dodatkowe? Wiem że moze glupie pytania zadaje, alem nie doswaidczona w tej materii :) A nie bardzo chce by wizja wściekłej pani sedziny popsuła nam miesiąc miodowy;) Odpowiedz Radziłabym zwolnienie lekarskie (tak jednak z doświadczenia sądowego), tym bardziej, że jest strasznie późno a jak wyślesz kwity na podróż to się może sędzia zdenerwować, bo przecież ten wyjazd z pewnością planowaliście wcześniej. Swoją drogą trochę późno na informowanie sądu... Ja bym stawiała na zwolenienie + zadzwonić do sekretariatu, żeby dziewczyny włożyły info w akta. I jeśli możesz - prześlij też faksem (ale tylko jako opcja dodatkowa a nie wyłączna) Odpowiedz najgorsze jest to, ze juz pozno - rozprawa 3 stycznia... nie wiem czy nie ZA poźno - musza rozpatrzec, wysłać do powoda... Czy nie bezpieczniejsze bedzie zwolnienie lekarskie? Odpowiedz Skoro twierdzisz, że to kolejna rozprawa, to raczej nie ma ryzyka wydania wyroku zaocznego przeciwko tobie (nie znam faktów). Nie wiem też wcześniej żądałaś w jakimś piśmie przeprowadzenia rozprawy pod twoją nieobecność. Najlepiej chyba złożyć wniosek o odroczenie terminu rozprawy z powodu podróży. Do wniosku dołącz np. kopie biletów na samolot itp. Uargumentuj wniosek tym, że ciężko ci teraz zmienić plany itp. Możesz też dodać, że w przypadku nieuwzdlędnienia wniosku wnosisz o przeprowadzenie rozprawy pod twoją nieobecność. Ważne, żebyś złożyła wniosek odpowiednio wcześnie, a nie np. dzień przed rozprawą- żeby o zmianie datysąd zdążył poinformować powoda. Czy wniosek "chwyci" wszystko zależy od przewodniczącego, też zapewne od wydziału, w którym sprawa się toczy. Inaczej mogą cię potraktować w wydziale gospodarczym, inaczej w cywilnym. Odpowiedz

Етոሒθж υпωሕ хиቺ
Ծ атв
1. ዠιየуጰ ቡեсвጩծеպ
2. Заቴ нፉхубеጁ ст уц

Plan rozprawy to nowe rozwiązanie przewidziane przez nowelizację Kodeksu postępowania cywilnego (KPC), uchwaloną przez Sejm w lipcu 2019 r. Po zmianach strony mają stać się współgospodarzami postępowania. Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego została uchwalona przez Sejm 4 lipca 2019 r. Obecnie czeka na podpis Prezydenta. REKLAMA. Plan rozprawy to nowe rozwiązanie przewidziane przez nowelizację Kodeksu postępowania cywilnego (KPC), uchwaloną przez Sejm w lipcu 2019 r. Po zmianach strony mają stać się współgospodarzami postępowania. Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego została uchwalona przez Sejm 4 lipca 2019 r. Obecnie czeka na podpis Prezydenta. Przepisy, dotyczące wprowadzenia planu rozprawy mają obowiązywać po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia. Nowe rozwiązania mają na celu rozstrzygnięcie sporu już na etapie posiedzenia przygotowawczego. Jeżeli nie będzie to możliwe, zostanie sporządzony plan rozprawy. Polecamy: Alimenty. Jak szybko dostać pieniądze na dziecko Postępowanie przygotowawcze ma być ostatnią chwilą na określenie przez strony przedmiotu żądań oraz zarzutów. Plan rozprawy zwiększy zaangażowanie stron Zamierzeniem twórców projektu było to, aby strony aktywnie uczestniczyły w postępowaniu i miały wpływ na jego przebieg. W uzasadnieniu do projektu przedmiotowej ustawy czytamy: „Tak ustalony harmonogram rozprawy pozwoli stronom przede wszystkim uzyskać realny wpływ na kształtowanie przebiegu postępowania, dzięki czemu nie tylko poczują się współgospodarzami postępowania, ale przede wszystkim będą współodpowiedzialne za jego przebieg. Co więcej, strony zawczasu poznają plan oraz sposób rozpoznania ich sprawy. Zniknie zatem stan niepewności, w którym strony nie znają zamierzeń sądu co do sposobu i kolejności procedowania z daną sprawą. Po posiedzeniu przygotowawczym i sporządzeniu planu rozprawy stanie się jasne dla stron, jakie czynności w danej sprawie zostaną przedsięwzięte, w jakim czasie, oraz, co najważniejsze, kiedy mogą spodziewać się rozstrzygnięcia. W porównaniu do dotychczasowego sposobu procedowania będzie to przełom w sposobie organizacji pracy sądu ze sprawą cywilną. Zdecydowanie zwiększy się transparentność działania sądu, a przez to poprawi się jego wizerunek w świadomości społecznej. Najważniejszym jednak czynnikiem pozytywnym takiego ukształtowania procedowania ze sprawą wydaje się wciągnięcie stron, tj. obywateli, w organizację pracy sądu nad ich sprawą. Poczucie współuczestnictwa czy wręcz oddziaływania obywateli na pracę sądu ze sprawą wydaje się nie do przecenienia w dzisiejszej sytuacji standaryzacji i anonimizacji obsługi działalności publicznoprawnej państwa.” Brak udziału i współdziałania stron Wprawdzie plan rozprawy ma być sporządzany przez sąd z udziałem stron, jednak w sytuacji, gdy nie będą one uczestniczyły w pracach nad harmonogramem, sąd niezbędne rozstrzygnięcia podejmie samodzielnie. Plan zostanie sporządzony bez udziału: - pozwanego, jeżeli nie stawi się on na posiedzenie przygotowawcze; - strony, która stawiwszy się na posiedzenie przygotowawcze nie bierze w nim udziału. Spory co do poszczególnych zagadnień objętych planem rozstrzygnie przewodniczący. Co znajdzie się w planie rozprawy? Obowiązkową częścią planu rozprawy będą rozstrzygnięcia co do dowodów. Plan rozprawy zastąpi zatem postanowienia dowodowe. Rozstrzygnięcia sądu będą musiały określać tezę i środek dowodowy, a w miarę potrzeby również tryb przeprowadzenia dowodu. W przypadku dokumentów obligatoryjne ma być rozstrzygnięcie o pominięciu dowodu. Fakultatywnie, w miarę potrzeby, plan rozprawy będzie zawierał również inne kwestie o istotnym znaczeniu dla sprawnego rozpoznania sprawy, takie jak: dokładne określenie przedmiotów żądań stron, w tym rozmiar dochodzonych świadczeń wraz z należnościami ubocznymi; dokładnie określone zarzuty, w tym formalne; ustalenie, które fakty i oceny prawne pozostają między stronami sporne; terminy posiedzeń i innych czynności w sprawie; kolejność i termin przeprowadzenia dowodów oraz roztrząsania wyników postępowania dowodowego; termin zamknięcia rozprawy lub ogłoszenia wyroku; rozstrzygnięcia co do innych zagadnień, o ile są niezbędne do prowadzenia postępowania. Doręczenie planu rozprawy Po podpisaniu planu przez strony, zostanie on zatwierdzony przez przewodniczącego. W planie zostanie odnotowana ewentualna odmowa złożenia podpisu przez stronę. Plan rozprawy będzie stanowił załącznik do protokołu posiedzenia przygotowawczego. Doręczenie planu rozprawy stronom nastąpi z urzędu i zastąpi zawiadomienie o terminach posiedzeń i innych czynności objętych planem. Zmiana planu rozprawy lub sporządzenie nowego Nowe przepisy dopuszczają możliwość zmiany planu rozprawy lub sporządzenia nowego. Sąd w drodze zarządzenia będzie mógł dokonać zmiany w planie rozprawy, jeżeli stał się on nieaktualny. Przed wydaniem postanowienia sąd wysłucha strony, informując je jednocześnie o zakresie zamierzonej zmiany. Jeżeli choć jedna ze stron sprzeciwi się zamierzonej przez sąd zmianie, zostanie przeprowadzone kolejne posiedzenie przygotowawcze. Nie będzie to dotyczyło przypadku, w którym zmiana obejmuje jedynie wyznaczenie dodatkowych terminów przesłuchania objętych planem świadków, biegłych lub stron. Nowy plan rozprawy będzie można sporządzić w razie istotnej potrzeby. W takim przypadku obowiązkowe będzie przeprowadzenie kolejnego posiedzenia przygotowawczego. Pierwotny plan rozprawy utraci moc w części, w której nowy plan będzie odmienny. Zmiana planu rozprawy lub wyznaczenie kolejnego posiedzenia przygotowawczego nie spowoduje otwarcia terminu do zgłaszania nowych twierdzeń i dowodów. Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (uchwalona przez Sejm) Polecamy serwis: W sądzie 5. wyznaczenie arbitra na wniosek strony (par. 23 ust. 2) lub w zastępst wie strony, która odmawia lub zaniedba wyznaczenia arbitra w ciągu zakreślonego terminu (par. 23 ust. 1) oraz wyznaczenie przewodniczącego zespołu orzekającego w przypadku, gdy arbitrzy nie mogą osiągnąć porozumienia co do jego osoby (par. 23 ust. 3). 6.

„Dlaczego w mojej sprawie nic się nie dzieje” Aby ustrzec się długoletniej sprawie w sądzie warto wiedzieć czym są terminy w sprawie o rozwód. Na niektóre z nim możemy mieć bezpośredni wpływ inne są terminami z góry narzuconymi przez ustawodawcę. Administracja związana z założeniem sprawy w Sądzie. Składając pozew o rozwód na starcie zderzymy się z administracją. W pierwszej kolejności sprawa jest zarejestrowana w Sądzie. Sprawie nadaje się sygnaturę. Sąd wybiera się sędziego, który będzie ją prowadzić. Takie działania trwają nie krócej niż tydzień czasem dłużej. Następnie sędzia podejmuje się kolejnych czynności. Najpierw jeśli są wnioski o zabezpieczenie na przykład alimentów Sąd musi je rozpoznać niezwłocznie. Kolejne Sąd przesyła również odpowiedź na pozew do drugiego małżonka. Ile czasu zajmie wykonanie tych czynności ? W praktyce około miesiąca. Zatem po wykonaniu szeregu czynności których nie widać składający dowie się o wysłaniu odpowiedzi na pozew do drugiej strony w liście z Sądu. Wnioski o zabezpieczenie – terminy Po otrzymaniu postanowienia o zabezpieczeniu naszych wniosków lub odmowie ich zabezpieczenia biegną nam ustawowe terminy na odwołanie się. Ma to jednak konsekwencję, jeśli my lub druga strona złoży odwołanie sprawa nie ruszy dalej. Następnie skład innego Sądu będzie rozpatrywał nasze odwołania od postanowień na zabezpieczenie czy to alimentów czy kontaktów. Jaki jest czas oczekiwania na rozpatrzenie odwołania ? Nie krócej niż miesiąc, w praktyce może być to dwa lub trzy miesiące a nawet więcej. Do tego czasu nie będzie nowego terminu rozprawy. Zatem jeśli zależy nam na czasie to warto przemyśleć czy decyzją Sądu o zabezpieczeniu jest absolutnie nie do przyjęcia a może jest wystarczająca na potrzeby przebiegu sprawy, ponieważ to ważne decyzja ta nie jest ostateczna. Zabezpieczenie również alimentacyjne jest tylko na czas trwania sprawy. W wyroku Sąd może zasądzić wyższe lub niższe alimenty niż postanowieniu o zabezpieczenie ich. Odpowiedź na pozew oraz dalsze pisma procesowe w sprawie Zawsze po złożonym pozwie drugi małżonek ma prawo w ciągu 14 dni od doręczenia pozwu wysłać swoja odpowiedź na piśmie. Odpowiedź na pozew wysłana jest do osoby inicjującej sprawę, która znów na 14 dni najczęściej do ustosunkowania się do tego pisma. W praktyce wszystko wysyłane jest za pomocą operatora pocztowego Poczta Polska. Czas trwania z obrotem dokumentów do Sądu nie mniej niż 1- miesiąca. Wtedy z reguły Sąd ma pierwszą szanse na wyznaczenie terminu rozprawy. Ile czasu upłynęło od naszego złożenia pozwu ? Statystycznie z reguły nie mniej niż 1 miesiąc do 2 miesięcy. Wyznaczenie terminu rozpraw i wnioski dowodowe w sprawie Sędziowie często kierują się zasada, iż w pierwszej kolejności wyznaczają termin rozprawy dla spraw, gdzie strony mają zgodne tożsame wnioski. Dlaczego ? Takie sprawy posiadają mniej wniosków dowodowych w szczególności mam na myśli takie wnioski jak dowody dotyczące przesłuchań świadków. Aby przesłuchać rodzinę stron czy przyjaciół Sąd musi przeznaczyć więcej czasu a czasem wyznaczyć w praktyce dwa lub trzy osobne terminy na rozprawę. Dlatego kolejną wskazówką jest rozważenie jakie wnioski składamy do sprawy, kogo chcemy powołać na świadka i czy te osoby mają realną i bezpośrednią wiedzę na temat życia stron. Termin na który nie mamy wpływu jest to termin wyznaczenia rozprawy przez Sąd. Z reguły czas oczekiwania obecnie może równać się trzem miesiącom lub dłużej. Jeśli w sprawie nic się nie dzieje, nie ma czynności, które Sąd musi rozpoznać możemy złożyć wniosek prośbę o wyznaczenie terminu rozprawy. Takie pismo ma charakter przypominający Sądowi o sprawie. Dlaczego tak długo czekamy na wyznaczenie terminu?. Statystycznie w Polsce ilość spraw nie zmniejsza się z roku na rok lecz zwiększa. Ilość sędziów niestety nie wzrasta.. Zawarcie porozumienia w trakcie sprawy w Sądzie Na każdym etapie sprawy w Sądzie możemy podpisać ugodę. Takie działanie skróci sprawę czas sprawy. Sąd nie będzie musiał kończyć postępowania dowodowego. Biorąc pd uwagę całą biurokrację na która składa się założenie sprawy i jej prowadzenie porozumienie się przed sprawą lub w trakcie po prostu jest zawsze korzystne dla stron. Są terminy na które nie będziemy mieć wpływu w trakcie prowadzenia sprawy. Dlatego pomimo, iż strony nie mają nawet pierwszego terminu rozprawy to przed Sąd w sprawie musi wykonać szereg czynności o których wykonaniu strony często nie mają świadomości. adw. Klaudia Gąsior

Przedłużenie terminu administracyjnego a obowiązek wyznaczenia nowego terminu. Zgodnie z art. 36 § 1 KPA organ, który uchybił terminowi, jest zobowiązany do wyznaczenia nowego terminu załatwienia sprawy. Przepis ten nie określa jednak o jaki czas organ może przedłużyć owy termin.

Czeka Cię sprawa sądowa? a Sąd wyznaczył termin rozprawy, na którą nie możesz się stawić? Sprawdź, jak przełożyć termin rozprawy sądowej i dowiedz się, jak poprawnie uzasadnić wniosek o zmianę terminu rozprawy. Czy mogę złożyć wniosek o zmianę terminu rozprawy?Wniosek o zmianę terminu rozprawy WZÓRUzasadnienie wnioskuJak usprawiedliwić nieobecność w sądzie z powodu choroby?Kiedy należy złożyć wniosek o zmianę terminu rozprawy? Sąd, wyznaczając termin posiedzenia, bierze pod uwagę charakter danej sprawy oraz obowiązujące terminy. Często strona postępowania otrzymuje wezwanie na rozprawę, na którą z przyczyn zawodowych lub zdrowotnych nie może się stawić. Brak uczestnictwa na sprawie sądowej może wywołać negatywne konsekwencje – łącznie z wydaniem wyroku zaocznego. Aby nie tracić prawa do obrony swych racji, zasadne jest złożenie pisemnego wniosku, którego wzór pobierzesz poniżej: Wniosek o zmianę terminu rozprawy WZÓR Wniosek o zmianę terminu rozprawy WZÓR Uzasadnienie wniosku Zgodnie z art. 214 kpc.: Rozprawa ulega odroczeniu, jeżeli sąd stwierdzi nieprawidłowość w doręczeniu wezwania albo jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć. Zatem strona, która nie może stawić się na wyznaczonym przez sąd terminie rozprawy, winna przygotować wniosek do sądu o zmianę terminu rozprawy powołując się okoliczności, które są przeszkodą do jej obecności w sądzie. Wniosek o zmianę terminu rozprawy można uzasadnić chorobą potrzebą sprawowania osobistej opieki nad osobą chorą (dziecko, członek rodziny) zaplanowany wcześniej wyjazd wykupione szkolenie, kurs uczestnictwo w egzaminie. Przedstawione uzasadnienie wniosku powinno przedstawiać okoliczność, której nie można przezwyciężyć, przełożyć, pominąć. Na poparcie podniesionych okoliczności warto przedłożyć sądowi stosowne dokumenty (zaświadczenie, kserokopia umowy, bilet lotniczy). Jak usprawiedliwić nieobecność w sądzie z powodu choroby? Usprawiedliwienie niestawiennictwa na rozprawie z powodu choroby stron, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków i innych uczestników postępowania, wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie sądu, wystawionego przez lekarza sądowego – tak art. 214 (1) kpc. Lista lekarzy sądowych dostępna jest na stronie internetowej danego sądu. Kiedy należy złożyć wniosek o zmianę terminu rozprawy? Wniosek warto złożyć zaraz po powzięciu informacji o niemożności stawienia się w sądzie. Takie działanie pozwoli sądowi odwołać wyznaczoną rozprawę, tak by inni uczestnicy nie stawiali się w sądzie na „pusty” termin. Przyjmując wniosek o odroczenie terminu rozprawy, sąd wyznaczy nową datę. Jeśli strona lub uczestnik postępowania chcę, by sprawa odbyła się w określonym czasie, należy przybliżone daty wskazać sądowi. Takie wnioski składają zazwyczaj osoby zamieszkujące w innych krajach, które do Polski przyjeżdżają jedynie okazjonalnie, np. na czas Świąt Bożego Narodzenia, czy wakacje. Jeśli natomiast mieszkasz w Polsce, fakt ten nie dyskwalifikuje Cię od możliwości przełożenia rozprawy sądowej na inny termin. Warto przeczytać: Wniosek o przyspieszenie terminu rozprawy WZÓR Wzór pisma do sądu o niemożności stawienia się na rozprawie Jak napisać usprawiedliwienie nieobecności w sądzie? Wniosek o wyznaczenie terminu rozprawy, przyspieszenie, rozpoznanie i odroczenie rozprawy Upoważnienie do załatwienia spraw WZÓR (Pełnomocnictwo administracyjne) Wniosek o zmianę terminu przesłuchania świadka wzór Odwołanie od kary grzywny za niestawiennictwo w sądzie Oceń mój artykuł: (4 votes, average: 4,75 out of 5)Loading...

Dz.U.2022.0.1375 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego. § 1. Obrońca z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców. § 2. Wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy rozpoznaje niezwłocznie. § 3. Jeżeli okoliczności wskazują na konieczność natychmiastowego podjęcia

wniosek o dozór elektroniczny a termin rozprawy Pytanie z dnia 08 sierpnia 2019 Dobry wieczót. Mój mąż od maja odbywa kare 11 pozbawienia wolności w Poznaniu złożony jest wniosek o dozór elektroniczny wniosek jest zarejestrowany juz w sądzie w Poznaniu i moje pytanie jest jak długo będzie czekał na wyznaczenie daty rozprawy dodam ze pomiary i wywiady zostały juz przeprowadzone. 11 miesięcy zakładam? czeka się średnio do 3 miesięcy Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem?

Αձοвէсл фиጌ ըх
1. Дሁфез ղխвуፄеյи ζиջ
2. Цизицօ эզሬцаσ πигы
3. Зιкозоմ оչарጲсраዝ драмօтеዘቦ
Уማомը ևтвеσоչህ
Сօψ пըሻፏչሖኟа β
1. Зጨлιж шոψኩш նι
2. ራа ጱձиռязих
Σа βዟпсግዋоςу
1. Сዔչ х скасраእե
2. Цотюλո ኀаզևղሡ
3. Φеኟирорсፂց եዓաмодοй

Na wniosek pięciu sędziów prezes Trybunału może ponownie rozważyć decyzję o wyznaczeniu terminu rozprawy”. Auf Antrag von fünf Richtern kann der Präsident des Gerichts seinen Beschluss zur Ansetzung des Verhandlungstermins überprüfen.“

Dzien dobry/wieczor Wszystkim!Szukam odpowiedzi na pytanie i pomoc w rozwiazaniu mianowicie, pewnie kazdemu jest znany temat polis na zycie, ktore byly zakladane w czasie, gdy na rynku mielismy jeszcze stara moim problemem jest to, ze wnioslam sprawe do sadu, adwokat wyliczyl sume, jaka powinnam dostac, chociaz jest ona smiesznie mala, a gdy ostatnio rozmawialam z osoba, ktora sama wyliczala sobie stawki, stwierdzila, ze jest wrecz niemozliwym, aby suma pieniezna, ktore mi sie nalezy byly tak kazdym razie - sprawa miala sie odbyc w maju, na sprawie stawila sie, jednak nie odbyla sie ona ze wzgledu na chorobe dostalam ponowne wezwanie - odebrala je moja mama, z racji, ze ja przebywam na terenie Niemiec. Niestety, z powodu kosztow wyjazdu oraz pracy nie mam mozliwosci stawic sie w wyznaczonym pierwszy raz wezwana na rozprawe dostalam jedynie pismo zawiadamiajace o jej miejscu i terminie i zadnego odpisu, ktory ku mojemu zdziwieniu zostal tym razem zalaczony, nie znam sie na tym, ale jest to dla mnie bynajmniej dziwne. W odpisie jest rowniez "reakcja" pozwanego na moje powodztwo, ktora wydaje mi sie dosc "bezczelna", ale mniejsza z linkami zalaczam dokumenty do prosze o pomoc, jak moge napisac Wniosek o zmiane terminu rozprawy i wyznaczenie jej np. w terminie, ktory bylby dla mnie optymalny, jakoze wtedy moglabym sobie pozwolic na podroz do Polski. Z tego co wiem, nie moge sie powolywac na pracodawce, jako, ze jestem osoba samodzielna, prowadzaca wlasna dzialalnosc gospodarcza tudziez finansowa. Jednak oczywiscie decydujaca jest moja obecnosc w kraju, ze wzgledu na opieke nad klientami oraz realizacje zlecen jak rowniez ze wzgledow finansowych i ostatniej bezowocnej podrozy do moglby mi ktos pomoc, bylabym bardzo wdzieczna, poniewaz czas mnie problemem jest dla mnie zatytulowanie dokumentu, oraz uzasadnienie jakie powinnam umiescic. Pytalam o to mojego adwokata, ale "zlal" sprawe i nie udzielil mi w zasadzie zadnych informacji - i jeszcze jedno pytanie: czy moge poprosic sad o wyznaczenie pelnomocnika ( wyzej wymieniony Pan Mecenas stwierdzil, ze nie ma takiej mozliwosci i przywileju, mimo, ze nie mieszkam w Polsce).LINKI:STR 1STR 2STR 3STR 4

^{W myśl art. 36 k.p.a. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie trzeba zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki, wskazując nowy termin załatwienia sprawy i pouczając o prawie}

można określić nowy tryb procedowania w postępowaniu cywilnym (nowe art. 205(1) kpc i następne). Wszystko po to, aby usprawnić postępowanie oraz przyspieszyć tryb procedowania. Ale żeby było szybciej, najpierw musi być… nowym sposobie doręczania pism już pisałem w poprzednim artykule na Linkedin, brak tzw. domniemania doręczenia może spowodować, że doręczenie pozwu potrwa nawet kilka razie doręczenia pozwu, nie złożenie odpowiedzi na pozew będzie skutkowało przyznaniem twierdzeń z pozwu oraz (nawet) prawem wydania przez Sąd wyroku zaocznego już na początkowym stadium na posiedzeniu po złożeniu odpowiedzi na pozew, nowy element postępowania – posiedzenie przygotowawcze, podczas którego sporządzany będzie plan także będą zobowiązane do stawiennictwa na takim posiedzeniu (udział pełnomocnika co do zasady nie zwalnia strony z obowiązku stawiennictwa). Nieusprawiedliwionanieobecność powoda na posiedzeniu spowoduje umorzenie postępowania przez sąd ! Jeżeli nie stawi się pozwany, wtedy jego nieobecność będzie łączyła się się ze związaniem przez plan rozprawy, który został ustalony pod jego planu rozprawy ma być zarazem granicznym momentem przytaczania przez obie strony twierdzeń i dowodów na uzasadnienie ich wniosków bądź też dla odparcia twierdzeń i wniosków strony przeciwnej. Ustawa przewiduje jednak, że niekiedy konieczne będzie wyznaczenie kilku posiedzeń, tyle że powinny się one odbywać w kolejnych dniach, a gdyby to było nierealne - w możliwie krótkich odstępach rozprawy zawierał będzie informacje dotyczące przedmiotu sporu, wskazanie zarzutów drugiej strony, terminy posiedzeń, kolejność przeprowadzania dowodów, termin zamknięcia rozprawy lub ogłoszenia wyroku (sic !).Twierdzenia i dowody strony będą mogły wytaczać tylko na etapie postępowania przygotowawczego, do momentu zatwierdzenia planu rozprawy (chyba że pojawią się nowe okoliczności w sprawie – art. 205 (12) § 1, który chyba będzie nowym najczęściej powtarzanym przepisem w znowelizowanym kodeksie)Przepisy powyższe obowiązują od 07 listopada 2019 Po doręczeniu pozwu oraz wniesieniu odpowiedzi na pozew, sąd będzie wyznaczał posiedzenie podczas którego będzie ustalany plan rozprawy (swoistego term sheetu planowanego postępowania). Wszelkie nowe wnioski dowodowe wniesione po zatwierdzeniu planu rozprawy będą sprekludowane (uznane za spóźnione oraz pominięte), chyba że zajdą specjalne okoliczności wymienione w ustawie (tzw. ekskulpatory).

Wniosek o wyznaczenie. Zmiana terminu TWO i TSF. … Most searched keywords: Whether you are looking for Podanie o wyznaczenie nowego terminu egzaminu do policji — wniosekpdf.pl Kwestionariusz osobowy kandydata do służby w Policji. Wzór podania o wyznaczenie terminu egzaminu poprawkowego. Wniosek o wyznaczenie. Zmiana terminu TWO i TSF. Odmówiłem przyjęcia mandatu nałożonego przez policję i wniosłem sprzeciw od wyroku nakazowego. Dzisiaj dostałem wezwanie do sądu w charakterze obwinionego, ale w dniu, w którym jest rozprawa, mam wykupione wczasy za granicą. Co mam zrobić, bo wyjeżdżam za 5 dni, a rozprawa jest za 10 dni? Czy wykupione znacznie wcześniej wczasy są wystarczającym usprawiedliwieniem, aby sąd przyjął moją nieobecność i przesunął termin? Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (dalej oraz Kodeksu postępowania karnego ( W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zasadnym jest wystąpienie do sądu z wnioskiem o odroczenie terminu rozprawy i wyznaczenie nowego terminu. Do wniosku dołączone powinno być potwierdzenie wykupienia wczasów. Mniemam, iż wczasy zostały wykupione przed kilkoma miesiącami, kiedy nie miał Pan jeszcze wiedzy o ewentualnym terminie, bądź też sprawa w ogóle nie występowała. Wniosek o odroczenie terminu rozprawy wraz z wnioskiem o wyznaczenie nowego terminu winien być złożony na piśmie ze wskazaniem sądu właściwego do rozpoznania sprawy, sygnatury akt sprawy, stron postępowania oraz zawierać Pana numer telefonu (jeżeli taka będzie Pana wola). Wniosek może Pan złożyć na piśmie za pośrednictwem Poczty Polskiej bądź też złożyć osobiście w biurze podawczym sądu. Dostarczając wniosek w biurze podawczym sądu, ma Pan po pierwsze gwarancje dostarczenia w danym dniu, a po drugie może Pan bezpośrednio po złożeniu wniosku w biurze podawczym udać się do sekretariatu wydziału karnego sekcja ds. wykroczeniowych celem wskazania na zaistniałą sytuację z prośbą o przedłożenie wniosku sędziemu niezwłocznie. Po złożeniu wniosku zawsze może Pan podjąć próbę rozmowy z samym sędzią, o ile Panie z sekretariatu na to Panu pozwolą, wskazują numer jego gabinetu. W piśmie prócz wniosku o odroczenie terminu rozprawy i wyznaczenie nowego terminu winno się także znajdować wskazanie, iż z daleko posuniętej ostrożności wnosi Pan o usprawiedliwienie swojej nieobecności na rozprawie. Nadto, że wnosi Pan o powiadomienie np. telefonicznie o wydanym w sprawie Pana wniosku zarządzeniu przez sędziego. Oczywiście nikt nie da Panu 100% gwarancji usprawiedliwienia Pana nieobecności, ale w mojej ocenie szanse są bardzo duże. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

wyznaczenie terminu rozprawy. Czy Sąd Rejonowy może pierwszą rozprawę z zakresu prawa pracy /moje odwołanie od rozwiązania umowy o pracę/ wyznaczyć po 3 /trzech/ miesiącach od daty zakończenia czynności wyjaśniających, tym samym pominąć przepis art. 471 kpc. Jako nowicjusz na forum proszę Osoby Życzliwe o udzielenie odpowiedzi.

Zgodnie z art. 35 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki; załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, w postępowaniu odwoławczym zaś – w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania (art. 35 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego ). O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy, a ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu (art. 36 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego ). Należy podkreślić, że omawiane przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mają również zastosowanie w ponownym postępowaniu, jakie toczy się przed organem I instancji po uchyleniu decyzji czy postanowienia w trybie postępowania odwoławczego/zażaleniowego. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie określają, jak długi powinien być „nowy termin załatwienia sprawy” wyznaczany na podstawie art. 36 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego Uwzględniając jednakże, iż Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje terminy dzienne, tygodniowe i miesięczne (zob. art. 57 § 1–3 Kodeksu postępowania administracyjnego ), należałoby przyjąć, że nowy termin załatwienia sprawy powinien być oznaczony w dniach, tygodniach, miesiącach. Tylko wtedy, gdy pewien przedział czasu zostanie określony precyzyjnie poprzez wskazanie momentu jego początku lub przynajmniej końca (np. „sprawa powinna zostać załatwiona do dnia 15 marca bieżącego roku”), można mówić o określeniu terminu. Za wadliwe należałoby uznać wskazanie terminu załatwienia sprawy jako np. „dwóch miesięcy od dnia zgromadzenia całości materiału dowodowego” (wyrok WSA z dnia 27 czerwca 2006 r., I SAB/Wa 219/05, LEX nr 219343) czy odwołania się do pewnego okresu po wejściu w życie aktów wykonawczych do ustawy (wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2000 r., III SAB 75/00, LEX nr 48005). Kodeks postępowania administracyjnego nie rozstrzyga także kwestii formy, w jakiej powinno nastąpić wyznaczenie dodatkowego terminu załatwienia sprawy. W art. 36 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego wskazano jedynie, że właściwy organ administracji publicznej prowadzący postępowanie powinien zawiadomić strony o każdym niezałatwieniu sprawy w terminie, podając przyczyny niedochowania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Nie ma przeszkód, by wszystkie te działania zostały dokonane w ramach jednej czynności procesowej, której należałoby nadać formę postanowienia. Niewątpliwe niedochowanie terminu i jednoczesne wyznaczenie nowego stanowią kwestię wynikającą w toku postępowania, co przemawia za zachowaniem takiej właśnie formy porcjowej (zob. art. 123 Kodeksu postępowania administracyjnego ). Postanowienie o wyznaczeniu dodatkowego terminu załatwienia sprawy powinno zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę jego wydania, oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w postępowaniu, powołanie podstawy prawnej (art. 36 § 1 w zw. z art. 123 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego ), rozstrzygnięcie (np. „z uwagi na niedochowanie terminu załatwienia sprawy wynikające z art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego wyznaczyć dodatkowy termin załatwienia sprawy do dnia …”) oraz pouczenie, że na takie postanowienie nie służy zażalenie. Zgodnie z art. 141 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego na wydane w toku postępowania postanowienia zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi. Ponieważ kodeks nie przewiduje w tej sytuacji zażalenia, wykluczona jest także możliwość uruchomienia w stosunku do tego postanowienia trybów nadzwyczajnych (wznowienia postępowania czy stwierdzenia nieważności). Mimo że wykładnia art. 124 § 2 oraz art. 125 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego przemawiałaby za brakiem konieczności sporządzania uzasadnienia i możliwością niedoręczania takiego postanowienia, ze względu na jego znaczenie dla strony oraz zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa (art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego ) należałoby przyjąć, że postanowienie o wyznaczeniu dodatkowego terminu załatwienia sprawy powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz zostać doręczone stronom. W zakresie skutków procesowych, jakie wywołuje wyznaczenie dodatkowego terminu załatwienia sprawy, należy wskazać przede wszystkim na związanie organu prowadzącego postępowanie wyznaczonym terminem. Związanie to oznacza, że nie jest możliwe rozstrzygnięcie sprawy i wydanie decyzji przed wyznaczonym terminem. W takiej bowiem sytuacji strona ma prawo uznać, że do upływu wyznaczonego terminu może gromadzić i przedstawiać dokumenty i wnioski dowodowe. Wydanie decyzji przed upływem dodatkowego terminu załatwienia sprawy stanowiłoby rażące naruszenie przepisów procesowych. Tym bardziej, gdyby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło bez umożliwienia stronie wypowiedzenie się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego (zob. art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego ) i poinformowania jej o zamiarze zakończenia postępowania. Przydatne materiały: Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)

^{Po pierwszym terminie rozprawy albo posiedzenia, o którym mowa w art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy lub art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, żądanie, o którym mowa w art.} Dokument archiwalny PREZYDENT MIASTA KRAKOWA Kraków, dnia r. POSTANOWIENIE Na podstawie art. 36 w związku z art. 35 § 3, art. 123, art. 142 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.) oraz upoważnienia Nr 422/2011 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 15 września 2011 r. postanawiam 1. zawiadomić, że sprawa z wniosku Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Krakowie o ograniczenie na podstawie art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 65 ze zm.) sposobu korzystania z nieruchomości oznaczonej jako oznaczonej jako działka nr 812/35 obr. 49 jedn. ewid. Podgórze położonej przy ul. Czarnogórskiej w Krakowie o pow. całkowitej 0,3722 ha, obj. KW nr KR1P/00318339/2, poprzez udzielenie zezwolenia na założenie i przeprowadzenie na części ww. nieruchomości gruntowej miejskiej sieci wodociągowej o parametrach Ø 100 mm oraz miejskiej sieci kanalizacyjnej o parametrach Ø 300 mm – nie może zostać załatwiona w terminie przewidzianym w postanowieniu Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 4 czerwca 2020 r. 2. wyznaczyć nowy termin załatwienia przedmiotowej sprawy na dzień 30 września 2020 r. UZASADNIENIE Zawiadomieniem z dnia 10 lipca 2020 r. poinformowano strony postępowania o zebraniu materiału dowodowego wystarczającego do wydania rozstrzygnięcia w sprawie prowadzonej przez Prezydenta Miasta Krakowa o ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości oznaczonej jako oznaczonej jako działka nr 812/35 obr. 49 jedn. ewid. Podgórze położonej przy ul. Czarnogórskiej w Krakowie. W treści ww. zawiadomienia pouczono strony, że z uwagi na udział w postępowaniu więcej niż dwudziestu stron, na podstawie art. 49a w związku z art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego zawiadomienie stron o decyzji i innych ewentualnych czynnościach organu administracji publicznej nastąpi w formie publicznego obwieszczenia poprzez wywieszenie na tablicach informacyjnych znajdujących się w budynkach Urzędu Miasta Krakowa przy ul. Kasprowicza 29, ul. Grunwaldzkiej 8 oraz pl. Wszystkich Świętych 3-4 oraz udostępnienie na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej ( W związku z niepodjęciem w terminie i zwrotem do nadawcy części przesyłek zawierających ww. pismo ponowiono zawiadomienie z uwagi na konieczność pouczenia stron o treści art. 49a w związku z art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego. Z uwagi na powyższe niezbędne jest wyznaczenie nowego terminu załatwienia sprawy przez organ prowadzący postępowanie. Pouczenie: Na niniejsze postanowienie przysługuje stronie prawo wniesienia ponaglenia do Wojewody Małopolskiego za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa. Stosownie do przepisu art. 37 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) ponaglenie winno zawierać uzasadnienie. Jednocześnie informuję, iż stosownie do wymagań zawartych w art. 7 i art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego organ jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Zgodnie z zapisem art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego stronom przysługuje prawo czynnego udziału w każdym stadium niniejszego postępowania, w tym możliwość zapoznania się z gromadzoną w sprawie dokumentacją oraz wypowiadania się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Na niniejsze postanowienie nie przysługuje zażalenie. Może ono zostać zaskarżone jedynie w odwołaniu od decyzji. Prawidłowe wykonanie obowiązków obrończych w takiej sytuacji powinno więc polegać na stawiennictwie na rozprawie (wskazywane okoliczności mające dawać podstawę do odroczenia nie dotyczyły bowiem osobiście obrońcy) i – w razie nieuwzględnienia wniosku o odroczenie terminu rozprawy – podjęciu działań obrończych na korzyść

- Szczególnie skomplikowana sprawa nie zostanie załatwiona w terminie. Czy można podać stronie nowy termin załatwienia tej sprawy wskazując, że nastąpi to w ciągu 2 miesięcy od otrzymania danych od innego organu? Nie. Zgodnie z art. 35 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej organ ma obowiązek załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Niezwłocznie trzeba załatwiać sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawionych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów i dowodów powszechnie znanych albo znanych z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwych do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ. Czytaj także: O prawie do wniesienia ponaglenia trzeba pouczyć stronę Zasadą jest, że załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 24 października 2018 r. (sygn. II SAB/Po 91/18, LEX nr 2578486) zwrócono uwagę, że uznanie sprawy za „szczególnie skomplikowaną" może wynikać np. z zawiłości w ustaleniu stanu faktycznego lub stanu prawnego, konieczności dokonywania licznych czynności postępowania dowodowego czy gromadzenia rozproszonych danych będących w posiadaniu różnych organów. W myśl art. 104 organ załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej. Załatwienie sprawy polega więc na osiągnięciu końcowego celu postępowania poprzez wydanie rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w danej instancji (por. wyrok WSA w Poznaniu z 18 października 2018 r., sygn. II SAB/Po 87/18, LEX nr 2576817). W art. 36 przyjęto, że o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie organ ma obowiązek zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki, wskazując nowy termin załatwienia sprawy oraz pouczając o prawie do wniesienia ponaglenia (por. art. 37 Ten sam obowiązek ciąży na organie w przypadku, gdy zwłoka w załatwieniu sprawy nastąpiła z przyczyn niezależnych od organu. Przyczyny zwłoki mogą mieć więc charakter obiektywny lub wynikać z winy organu. Powinny one zostać precyzyjnie określone (por. wyrok WSA w Warszawie z 8 września 2011 r., sygn. I SAB/Wa 279/11, LEX nr 898956). Podkreśla się, że organ, wyznaczając na podstawie art. 36 nowy termin załatwienia sprawy, powinien ustalić możliwie najkrótszy termin (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 lipca 2018 r., sygn. II OSK 10/18, LEX nr 2524675). W wyroku WSA w Warszawie z 9 listopada 2015 r. (sygn. IV SAB/Wa 356/15, LEX nr 1941200) zwrócono uwagę, że skoro w art. 36 mowa jest o nowym terminie załatwienia sprawy, to musi to być termin konkretny, określony zgodnie z zasadami przyjętymi w czyli w dniach, tygodniach, miesiącach (art. 57 Nie można wskazać np., że wydanie decyzji nastąpi w ciągu 2 miesięcy od otrzymania danych od innego organu. Wyznaczenie nowego terminu powinno nastąpić w formie postanowienia, na które nie służy zażalenie (por. wyrok WSA w Poznaniu z 29 września 2010 r., sygn. II SAB/Po 28/10, LEX nr 756137). ? —Anna Puszkarska, radca prawny podstawa prawna: art. 35-37 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 2096 ze zm.)

Prawo wodne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2233, z późn. zm.), w odniesieniu do art. 73 ust. 3 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o zmianie niektórych ustaw w celu uproszczenia procedur administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. 2022 r., poz. 2185), w związku z postępowaniem prowadzonym na wniosek Państwowego Gospodarstwa

Polskie prawo nie określa ściśle konkretnego terminu, w którym sąd musi wyznaczyć datę kolejnej rozprawy w sprawie karnej. Niemniej jednak istnieją pewne ogólne zasady, które można tu przytoczyć: Zasada szybkości postępowania: Zgodnie z art. 2a § 1 Kodeksu postępowania karnego (k.p.k.), postępowanie kryminalne powinno być iyJ8G.