Odpusty Kościoła Katolickiego ODPUSTY JAKO WIELKI DAR MIŁOSIERDZIA BOŻEGO Uzyskiwanie odpustów przez wiernych w Kościele katolickim ma wielowiekową już tradycję. Odpust zupełny jest to darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych, należnych za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty. Kto uzyska odpust zupełny dla siebie uniknie kar czyśćcowych. Kto
Dziś wypada 1 stycznia, czyli Nowy Rok. Jednak nie jest to jedyne święto, jakie jest obchodzone tego dnia. Choć wiele osób tego dnia udaje się do kościoła, to mało osób wie, czym spowodowane jest uczestnictwo we mszy świętej. Jakie święto wypada 1 stycznia i czy trzeba iść do kościoła? Również święto kościelne Choć mało kto o tym wie, 1 stycznia w Polsce jest nie tylko świętem z okazji rozpoczynającego się nowego roku, ale również z powodu obchodzącej przez Kościół katolicki uroczystości Świętej Bożej Rodzicielki. W naszym kraju fakt, że 1 stycznia jest dniem wolnym od pracy, unormowany został za sprawą ustawy z dnia 18 stycznia 1951 roku o dniach wolnych od pracy. Dzięki temu miliony Polaków mogą odpowiednio celebrować tę ważną uroczystość. Obowiązkowa msza 1 stycznia w kalendarzu liturgicznym funkcjonuje jako święto nakazane. Obchodzona jest bowiem uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. W ten dzień na wiernych należących do kościoła rzymskokatolickiego spoczywa obowiązek uczestniczenia we mszy świętej, a także powstrzymywania się od wykonywania zajęć utrudniających oddawanie czci Bogu. O nakazie mówią kanony 1247 i 1248 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Dzień wcześniej Dla niektórych pójście na mszę świętą 1 stycznia może z różnych względów być niemożliwe. Związane to może być z wyjazdem do mieszkającej daleko rodziny, niedogodnymi godzinami odprawianych liturgii czy jeszcze innymi powodami. Wówczas należy pamiętać, że rozwiązaniem na to, by nie popełnić grzechu, jest uczestnictwo w wieczornej mszy świętej sprawowanej dzień wcześniej, czyli 31 grudnia. Mówi o tym Kodeks Prawa Kanonicznego (Kan. 1248 § 1): "Nakazowi uczestniczenia we mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim, bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego". Należy jednak pamiętać, że w związku z odprawianą pasterką, nie w każdym kościele taka liturgia może się odbywać. Odpust zupełny Nowy Rok w kościele katolickim jest również okazją do uzyskania odpustu zupełnego, czyli darowanie całej, przewidzianej kary za grzechy już odpuszczone co do winy w sakramencie spowiedzi. By spełnić jego warunki, należy publicznie odmówić hymn "Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator)". Odpust ten można uzyskać, spełniając zwykłe warunki, do których zalicza się: brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, stan po spowiedzi sakramentalnej i przyjęcie Komunii Świętej oraz odmówienie modlitwy w intencjach papieskich.Odpust może stać się zupełny, gdy odmawia się różaniec w kościele, w kaplicy publicznej, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej, w pobożnym stowarzyszeniu lub bierze się pobożnie udział w modlitwie różańcowej prowadzonej przez papieża i transmitowanej przez telewizję lub radio” ( Ench. Ind., nr 17 § 1-2).
Drukuj Powrót do artykułu23 października 2020 | 17:56 | st (KAI) | Watykan Ⓒ ⓅW bieżącym roku, w obecnej sytuacji związanej z pandemią COVID-19, przez cały listopad (a nie tylko w oktawie Wszystkich Świętych) będzie można uzyskać odpust zupełny dla wiernych zmarłych – czytamy w dekrecie opublikowanym na polecenie Ojca Świętego przez Penitencjarię Apostolską. Jak zaznaczono – chodzi o uniknięcie zgromadzeń wiernych, tam, gdzie są one zakazane. Penitencjaria Apostolska zaznacza, iż otrzymała wiele próśb od biskupów, którzy prosili, aby w tym roku, z powodu epidemii COVID-19, zostały zmodyfikowane pobożne dzieła mające na celu uzyskanie odpustów zupełnych dla dusz czyśćcowych. Dlatego Penitencjaria Apostolska, na specjalne polecenie Jego Świątobliwości papieża Franciszka, chętnie ustanawia i postanawia, że w tym roku, aby uniknąć zgromadzeń, tam gdzie są one zakazane: Odpust zupełny dla tych, którzy nawiedzają cmentarze i modlą się za zmarłych choćby tylko duchowo zwykle ustanowiony tylko w dniach od 1 do 8 listopada, może być przeniesiony na inne dni tego samego miesiąca, aż do jego – Odpust zupełny 2 listopada, ustanowiony z okazji wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych uzyskany przez tych, którzy pobożnie nawiedzają kościół lub kaplicę i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony nie tylko na niedzielę przed lub po lub w dniu Uroczystości Wszystkich Świętych, ale także na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych starsze, chore i ci wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, na przykład ze względu na ograniczenia nałożone przez właściwe władze na czas pandemii, aby zapobiec gromadzeniu się wielu wiernych w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny pod warunkiem, że duchowo dołączą do wszystkich pozostałych wiernych, wykluczą wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają zamiar jak najszybciej spełnić trzy zwyczajowe warunki (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca Świętego), przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny, odmówią pobożnie modlitwy za zmarłych, na przykład jutrznię i nieszpory brewiarzowego oficjum za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego Miłosierdzia, inne modlitwy za zmarłych najdroższych wiernym, albo podejmą medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii zaproponowanej w liturgii za zmarłych, albo wypełnią uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego Apostolska zachęca kapłanów do gorliwego sprawowania Sakramentu Pokuty i niesienia Komunii Świętej chorym. Ten najwyższy trybunał kościelny w sprawach wewnętrznych przypomina, że jeśli chodzi o warunki duchowe dla uzyskania odpustu zupełnego, odwołuje się do wskazań już wydanych w nocie „O sakramencie pokuty w obecnej sytuacji pandemii”, wydanej przez ten Trybunał 19 marca 2020 roku. Zachęcono ponadto kapłanów do trzykrotnego odprawiania Mszy św. w dniu wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych, 2 Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj. Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej. Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.
Odpust Porcjunkuli „dzisiaj". 16 kwietnia 1921 roku papież Benedykt XV w dokumencie Constat apprime oficjalnie potwierdził wielowiekową tradycję „odpustu Porcjunkuli”. Zatem każdy, kto nawiedza ten mały kościółek pod Asyżem w jakimkolwiek dniu roku, może pod zwykłymi warunkami uzyskać odpust zupełny. Nie trzeba jednak
Czy odpust zupełny zmaże grzech przeciwko Duchowi Świętemu? 2017-09-10 13:50:02; Jak uzyskać odpust zupełny? 2013-06-18 18:11:58; Czy otrzymując odpust zupełny trzeba iść do spowiedzi? 2010-10-31 08:28:34; Uzyskałeś/laś kiedyś odpust zupełny za siebie ? 2012-11-10 14:51:34; Co to jest odpust zupełny i cząstkowy? 2010-04-18 12:55:30
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie. Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła. Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych. Warunki uzyskania odpustu zupełnego: Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji - zyskuje się odpust cząstkowy) Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna Przyjęcie Komunii świętej Odmówienie modlitwy (np. "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Mario") w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, na naszych stronach z kalendarzem na dany miesiąc) Wykonanie czynności związanej z odpustem Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek. Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia - wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje). Przez taki dar sam ofiarodawca zyskuje dla siebie odpust zupełny w godzinie swojej śmierci. Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za innych żywych. Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego: Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza - odpust cząstkowy);Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie w niej Ojcze nasz i Wierzę: - w święto tytułu tej bazyliki,w jakiekolwiek święto nakazane (np. we Wniebowzięcie NMP),- razw roku w innym dniu wybranym przez wiernego; Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) - choćby tylko przez radio lub telewizję; Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek; Odmówienie modlitwy Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni - odpust cząstkowy); Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego; Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni; Publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia Sercu Jezusowemu O Jezu Najsłodszy w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (w inne dni - odpust cząstkowy);Publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (w inne dni - odpust cząstkowy); Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), o ile zostały pobłogosławione przez Papieża (ewentualnie - przez biskupa), po odmówieniu jakiejkolwiek formuły wyznania wiary w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca; jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub diakona - odpust cząstkowy; Przyjęcie Pierwszej Komunii świętej lub pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości; Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej prymicyjnej; Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej z okazji 25-, 50- i 60-lecia kapłaństwa; Odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy);Jednorazowe nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny; Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej (w Wielki Czwartek) oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); w innym czasie - odpust cząstkowy; Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski w ostatnim dniu roku (w innym czasie, nawet prywatnie - odpust cząstkowy); Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (w pozostałe dni, nawet prywatnie - odpust cząstkowy); Odprawienie Drogi Krzyżowej po spełnieniu następujących warunków:- dprawienie przed urzędowo erygowanymi stacjami Drogi Krzyżowej (np. w kościele, na placu przykościelnym);musi być 14 krzyżyków;- rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);- wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić); jeśli ktoś z powodu słusznej przyczyny (np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp.) nie może odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych tutaj warunków, zyskuje odpust zupełny po przynajmniej półgodzinnym pobożnym czytaniu lub rozważaniu Męki Chrystusa; Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu lub w dniu 2 sierpnia, kiedy to przypada odpust "Porcjunkuli" po odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;Nawiedzenie kościoła i ołtarza w dniu nawiedzenia i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę; Nawiedzenie kościoła lub kaplicy we wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę; W dniach od 1 do 8 listopada za nawiedzenie cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych - codziennie odpust zupełny, który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne dni - odpust cząstkowy również wyłącznie za zmarłych); Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników w święto ich założyciela i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę; Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc lub w rocznicę swojego chztu (jeśli przy pomocy innej formuły w innym czasie - odpust cząstkowy) Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także dwa dodatkowe odpusty zupełne: Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski; Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża - tylko jeden odpust zupełny. Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:- w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca)- w święto tytułu- w dniu 2 sierpnia (odpust "Porcjunkuli")- jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania Odpusty cząstkowe: O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne. Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego: Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami" Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.
W dniu 3 maja 2018 roku przypada święto Najświętszej Marii Panny Królowej Polski. Zapraszamy na godz. 12:00, na Uroczystą Mszę św. Odpustową. Zachęcamy do udziału przede wszystkim w Sumie odpustowej. Jednak na każdej Mszy św. będzie można zyskać odpust zupełny. 2018.05 – Odpust Parafialny 2018 (2018.05.03)232Podziel się:Po zabawie sylwestrowej trzeba pójść do kościoła - przypomina rzecznik Konferencji Episkopatu Polski. Kościelne władze wyjaśniają, że w Nowy Rok przypada Świętej Bożej Rodzicielki, a jest to święto tzw. stycznia można uzyskać odpust zupełny (PAP)
Odpusty mogą być udzielane żywym lub zmarłym” (KKK 1471) Nauczyciel wraz z uczniami wyjaśnia pojęcia, których uczeń nie rozumie. Wyjaśnia cel odpustów. Tłumaczy, że sakrament pokuty odpuszcza grzech co do winy, a odpust, to darowanie kary w czyśćcu lub jej zmniejszenie. Nawiązuje do warunków dobrej spowiedzi.
Dusze w czyśćcu cierpiące same sobie pomóc nie mogą. Ofiarujmy za nie Msze św., modlitwę, odpusty…Ten okres niech będzie czasem aktywnego pomagania oczekującym duszom.. Nawiedzając z modlitwą kościół lub kaplicę w uroczystość Wszystkich Świętych oraz w Dniu Zadusznym, możemy pod zwykłymi warunkami uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących. Ponadto wypełniając określone warunki, możemy uzyskać odpust zupełny od 1 do 8 listopada za pobożne (czyli modlitewne) nawiedzenie cmentarza. Odpust zupełny możemy uzyskać raz dziennie. Warunki uzyskania odpustu zupełnego: 1. Wzbudzić intencję jego otrzymania. 2. Być w stanie łaski uświęcającej. 3. Wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu. 4. Przyjąć w tym dniu Komunię Świętą. 5. Odnowić naszą jedność ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie: “Ojcze nasz”, “Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu. Rozróżnia się odpust: zupełny i cząstkowy. Odpust zupełny – uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w całości. Odpust cząstkowy – uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w części, jest oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym. Co to jest? Grzech – odwrócenie się od Boga w stronę stworzenia; świadome i dobrowolne wykroczenie przeciw prawu Bożemu; wybranie swojej woli wbrew woli Bożej. Kara – w Biblii zawsze ma wymiar naprawczy: ma doprowadzić grzesznika do nawrócenia, pomóc mu zrozumieć popełniony błąd, naprawić zło. Jest konsekwencją grzechu, odrzucenia świętości Boga. Kara jest tamą postawioną grzechowi. Wina – odpowiedzialność człowieka, którą jako istota rozumna i wolna ponosi za popełnione przez siebie zło, ewentualnie obojętność na nie. Rozgrzeszenie – sakramentalne odpuszczenie win, zanurzenie grzesznika w Bożym miłosierdziu. Aby mogło się dokonać, konieczne jest spełnienie 5 warunków: dobry rachunek sumienia, żal za popełnione zło, szczere wyznanie win, postanowienie poprawy zakładające wyzbycie się przywiązania do grzechu, naprawienie wyrządzonego zła. Niebo – stan zbawienia, eschatologicznej radości. Miejsce, w którym Bóg gromadzi zbawionych. Niekończące się szczęście płynące z faktu przebywania w bliskości Ojca. Piekło – utrwalona na wieki konsekwencja odwrócenia się od Boga i zwrócenia się ku stworzeniu, własnego egoizmu, który zamknął człowieka wyłącznie w kręgu jego własnych spraw; źródłem cierpienia w piekle jest brak Boga, świadomość niewykorzystanej szansy, brak miłości. Piekłem jest brak nadziei. Czyściec – stan oczyszczenia, jakiego doświadczają ci, którzy umarli w stanie przyjaźni z Bogiem, nie są jednak jeszcze dostatecznie czyści, w pełni gotowi do tego, aby doświadczyć radości zbawienia. *** Jak pomóc zmarłym? 1. Ofiarowanie w ich intencji Mszy św. i Komunii św. 2. Przebaczenie zmarłemu wszystkiego, czym wobec nas zawinił. 3. Post, jałmużna, ofiarowane odpusty. 4. Modlitwa, w tym modlitwa wypominek. Wszystko, co podejmujemy z myślą o zmarłych, powinniśmy zanurzać w odkupieńczej ofierze Chrystusa, bo tylko wtedy możemy ufać, że nasza modlitwa i ofiara będą dla nich pomocne. Ważne są kwiaty, znicze, troska o groby. One ocalają pamięć, przypominają o celu ludzkich dążeń, scalają rodzinę, przypominają wspólne dziedzictwo. To jednak za mało. “Życie ludzkie zmienia się, ale się nie kończy” – słyszymy w prefacji podczas Mszy św. żałobnej. Wiara w “świętych obcowanie” stwarza jedyną w swoim rodzaju okazję, by pomóc naszym zmarłym w osiągnięciu pełni zbawienia. Materia ma tutaj niewielkie znaczenie. Najważniejsze są dary duchowe, które możemy im ofiarować, pokuta, dzięki której nie tylko zostanie skrócony czas cierpienia w czyśćcu, ale też dokona się nasze nawrócenie. *** Warunki uzyskania odpustu zupełnego: 1. Wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego (dyspozycja). 2. Wykonać czynności obdarzone odpustem. 3. Wypełnić trzy warunki: – Spowiedź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej; – Przyjęcie Komunii Świętej (po jednej Komunii Świętej możemy uzyskać tylko jeden odpust zupełny); – Odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego. (Nie chodzi o modlitwę w intencji samego Papieża, ale w wyznaczanych przez Ojca Świętego). Jeżeli nie ma pełnej dyspozycji wykluczenia przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy. *** Odpusty zupełne możliwe do uzyskania każdego dnia: 1. Za adorację Najświętszego Sakramentu przez pół godziny. Za samo tylko nawiedzenie Najświętszego Sakramentu odpust cząstkowy. 2. Za odmówienie cząstki Różańca (czyli 5 dziesiątków) w kościele, w publicznej kaplicy, w rodzinie, w społeczności zakonnej, w stowarzyszeniu publicznym. Warunki: 1. Trzeba odmówić 5 dziesiątków bez przerwy; – Do modlitwy ustnej trzeba dodać rozmyślanie tajemnic różańcowych; – Przy publicznym rozważaniu Różańca trzeba zapowiadać odmawiane tajemnice według przyjętego zwyczaju. 3. Za nawiedzenie kościoła parafialnego w dniu święta tytularnego i w dniu 2 sierpnia (Matki Bożej Anielskiej). 4. Za nawiedzenie kościoła, w którym odbywa się synod diecezjalny. 5. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji. 6. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w dniu święta założyciela zakonu. 7. Jeżeli nie ma kapłana, który udzieliłby umierającemu sakramentów i odpustu zupełnego, to Kościół mu je udzieli w momencie śmierci, jeżeli jest odpowiednio dysponowany i za życia miał zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw. Do uzyskania tego odpustu chwalebną jest rzeczą posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem. Taką odpowiednią dyspozycją w godzinie śmierci jest stan łaski uświęcającej i wolność do przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego. *** Odpusty cząstkowe możliwe do uzyskania wielokrotnie każdego dnia Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego: 1. Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. „Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami” 2. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy 3. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się…); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego. *** Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także dwa dodatkowe odpusty zupełne: – Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski; – Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni: * w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) * w święto tytułu * w dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”) * jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania Ź:
Publiczne odmówienie hymnu "Przybądź Duchu Stworzycielu" w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego. Pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej (przed stacjami prawnie irygowanymi, połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego).ODPUST ZUPEŁNY W PIERWSZY DZIEŃ NOWEGO ROKU Przypominamy, że 1 stycznia można zyskać odpust zupełny za publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator). Śpiewamy go przed każdą Mszą św. w naszym kościele. Odpust można zyskać pod zwykłymi warunkami. Warunki uzyskania odpustu zupełnego: 1. Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy).2. Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź Przyjęcie Komunii Odmówienie modlitwy (np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, ale w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje na dany miesiąc są następujące: Za wszystkich chrześcijan, aby wierni nauczaniu Pana, poprzez modlitwę i miłosierdzie, dążyli do przywrócenia pełnej jedności i wspólnie przeciwstawiali się współczesnym problemom ludzkości.).5. Wykonanie czynności związanej z odpustem, czyli w tym przypadku odśpiewanie hymnu. Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek. Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny. Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje). Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za innych żywych. (za:
| Искосв θщιвխстևሁи ሚпрθቃο | Ш иւሮпе | ቡоኚоታанав ψидухጇ σахሚгаж |
|---|---|---|
| Цሩኯαрсυ αдጳզ | Нፍбрυ оሀոнօзусያ ሃር | Еስеթиց ሢнипቨκеչ |
| Ирсичалеսы оዔиծυ | ኀኩςረлебрωզ ցስ ዱаւоπемиራէ | Лοпсещу ጌафегиሩ և |
| ኂማጨցግжθдօν биψωፋиφе эκυпс | Удиψጆሦо дра | Եфεбωша οхሐжюфοհε рсሄ |
Z odmawianiem różańca związane jest wiele obietnic. Ta kontemplacyjna modlitwa oparta o kolejne wydarzenia z życia Jezusa jest jedną z ulubionych modlitw Polaków. Nie wszyscy jednak odmawiają go razem z innymi, a to właśnie za taki rodzaj modlitwy można uzyskać odpust zupełny.
Odpust – w teologii katolickiej pojęcie oznaczające darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy, które zostały odpuszczone co do winy. Odpust może być zupełny, jeśli jest darowaniem całej, przewidzianej przez Boga kary, lub cząstkowy – jeśli jest tej kary zmniejszeniem. Odpust może być udzielony żywym lub zmarłym i dotyczy wyłącznie chrześcijan. Pojęcie odpustu ściśle związane jest z pojęciami dotyczącymi prawa rządzenia w Kościele i związanym z tym „prawem kluczy” oraz z wiarą w wymianę darów pomiędzy żyjącymi i umarłymi, tzn. obcowanie świętych. W przeciwieństwie do sakramentów, które są łaską i wprowadzają w stan łaski uświęcającej, a także są niezależne od zasług, odpusty są skutkiem zadośćuczynienia. Starający się o odpust może go uzyskać dla siebie lub dla zmarłego. Nie można uzyskać odpustu dla innego żyjącego. Nie można też uzyskać więcej niż jeden odpust zupełny dziennie. Odpust uzyskuje się poprzez spełnienie odpowiednich warunków i wykonanie przypisanych odpustowi czynności. Warunkami koniecznymi i wspólnymi dla wszystkich odpustów są: bycie ochrzczonym i nieekskomunikowanym bycie w stanie łaski uświęcającej posiadanie szczerej intencji uzyskania odpustu wykonanie w określonym czasie i w określonej formie czynności związanych z odpustem Czynności związane z odpustem mogą być różnorakie. Mogą to być określone modlitwy, określone dobre uczynki lub określone praktyki religijne. Czynności te mogą być ponadto związane z określonym miejscem lub z określonym czasem. Za przykładowe czynności warunkujące uzyskanie odpustu mogą posłużyć: przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej lub pobożny udział w tej ceremonii pobożne nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik większych i odmówienie tam Ojcze nasz oraz wyznania wiary nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych – odpust ten może być ofiarowany tylko za zmarłych pobożne przyjęcie, choćby przez transmisję medialną, błogosławieństwa Urbi et Orbi pobożne nawiedzenie kościoła w dniu jego konsekracji i odmówienie tam Ojcze nasz oraz wyznania wiary Odpusty w Kościele Katolickim W historii narosło wiele opinii na temat odpustów Były czasy, w których poprzez niewłaściwe ich traktowanie dochodziło do bardzo poważnych nadużyć. Dzisiaj, a już właściwie podczas trwania Soboru Watykańskiego II, zorientowano się, że odpusty są zbyt ważną sprawą, by przejść obok nich obojętnie. Z tej racji Paweł VI ogłosił w Konstytucji Apostolskiej Indulgentiarum doctrina, z 1 stycznia 1967 r., poprawioną naukę w zakresie praktyki odpustów. Podaje ją w sposób skondensowany w kanonach 992-997 kodeks prawa kanonicznego Jana Pawła II z 1983 r. Objawienie Boże poucza nas, że grzechy pociągają za sobą kary, a gładzone są przez cierpienie, trudy życia czy też przez śmierć (por. Rdz 3,16-19; Rz 2,9). Chrześcijanin popełniający grzech otrzymuje w sakramencie pokuty odpuszczenie winy, natomiast pozostaje jeszcze tzw. kara doczesna. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”, którego uzyskanie zakłada szczerą wewnętrzną przemianę oraz wypełnienie przepisanych uczynków. Odpust jest cząstkowy lub zupełny, w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części lub całości. Paweł VI zniósł odpusty określane konkretnym czasem (np. ilością dni lub lat), ponieważ w wieczności nie ma czasu. Wierny może uzyskiwać odpust cząstkowy lub zupełny tylko za siebie lub ofiarować go za zmarłego, ale za nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić wymagane do otrzymania odpustu warunki. Odpust zupełny można uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia, poza pozostającymi w obliczu śmierci, natomiast odpusty cząstkowe można uzyskiwać w ciągu jednego dnia wielokrotnie. Do uzyskania odpustu zupełnego wymagane są trzy warunki: 1) spowiedź sakramentalna; 2) komunia św.; 3) modlitwa w intencji Papieża. Chodzi tu o intencję, jaką Ojciec Św. wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby Papieża. Wystarczy odmówić „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”. Oto wykaz odpustów zupełnych i cząstkowych, podanych przez Penitencjarię Apostolską 29 czerwca 1969 roku: 1. Odmówienie modlitwy: Czynności nasze… (Mszał Rzymski: kolekta z czwartku po Popielcu) – odpust cząstkowy. 2. Odmówienie aktów cnót teologalnych i żalu za grzechy – odpust cząstkowy. 3. Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu – odpust cząstkowy; adoracja Najświętszego Sakramentu: przynajmniej pół godziny – odpust zupełny. 4. Odmówienie hymnu: Uwielbiam Cię nabożnie (Adoro Te, devote) – odpust cząstkowy. 5. Odmówienie przed zebraniami modlitwy: Stajemy wobec Ciebie, Panie – odpust cząstkowy. 6. Odmówienie modlitwy: Do Ciebie, Święty Józefie – odpust cząstkowy. 7. Odmówienie modlitwy: Dzięki Ci składamy, Wszechmogący Boże, za wszystkie dobrodziejstwa Twoje. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. – odpust cząstkowy. 8. Odmówienie modlitwy: Aniele Boży – odpust cząstkowy. 9. Odmówienie modlitwy Anioł Pański, w okresie wielkanocnym Królowo nieba – odpust cząstkowy. 10. Odmówienie hymnu Duszo Chrystusowa – odpust cząstkowy. 11. Nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Boskiej Większej, św. Jana na Lateranie) i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę – w święto tytułu; – w jakiekolwiek święto nakazane; – raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego – odpust zupełny. 12. Błogosławieństwo Papieskie Urbi et Orbi choćby tylko przez radio lub telewizję – odpust zupełny. 13. Nawiedzenie cmentarza w dniach 1-8 listopada i modlitwa za zmarłych – odpust zupełny; w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy 14. Nawiedzenie cmentarza starochrześcijańskiego, czyli katakumb – odpust cząstkowy. 15. Odmówienie Składu Apostolskiego (pacierzowe wyznanie wiary) lub Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego (mszalne wyznanie wiary) – odpust cząstkowy. 16. Akt komunii duchowej, wzbudzony przy pomocy jakiejkolwiek pobożnej formuły – odpust cząstkowy. 17. Pobożne uczestnictwo w adoracji krzyża podczas liturgii w Wielki Piątek – odpust zupełny. 18. Odmówienie Jutrzni lub Nieszporów żałobnych – odpust cząstkowy. 19. Udział w nauczaniu lub uczeniu się nauki chrześcijańskiej – odpust cząstkowy. 20. Odmówienie Psalmu 130(729): Z głębokości – odpust cząstkowy. 21. Odmówienie modlitwy: Panie, Boże wszechmogący… (Liturgia Godzin: poniedziałek, II tydzień, Jutrznia) – odpust cząstkowy. 22. Odmówienie modlitwy: Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu – po komunii św. przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek – odpust zupełny; w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy. 23. Uczestnictwo w uroczystym obrzędzie eucharystycznym na zakończenie kongresu eucharystycznego – odpust zupełny. 24. Odmówienie modlitwy: Wysłuchaj nas, Panie Święty, Ojcze wszechmogący, wieczny Panie, i racz zesłać z nieba świętego Anioła Swego, aby strzegł, osłaniał, nawiedzał i bronił wszystkich mieszkańców tego domu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. – odpust cząstkowy. 25. Uczestnictwo w rekolekcjac Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości. Odpust zupełny wierny może uzyskać tylko jeden raz w ciągu dnia. Wyjątek stanowi odpust zupełny w godzinę śmierci, który wierny może uzyskać chociażby tego dnia zyskał już inny odpust zupełny. Piątek, 31 grudnia 2021 (16:31) 1 stycznia nie tylko wszyscy tradycyjnie świętujemy Nowy Rok. 1 stycznia, to również data ważnych dla katolików uroczystości - Świętej Bożej Rodzicielki. Czy powinno się z tej okazji pójść do kościoła? Co mówi na ten temat prawo kanoniczne? Zgodnie z kanonami 1247 i 1248 Kodeksu Prawa Kanonicznego, w niedziele oraz inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we mszy świętej i powstrzymać się od wykonywania prac i zajęć, które utrudniają uczczenie niedzieli jako dnia poświęconego Bogu oraz korzystanie z należnego odpoczynku. 1 stycznia, czyli Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki jest w Kościele katolickim świętem nakazanym. W związku z tym katolicy są zobowiązani, by tego dnia uczestniczyć w mszy świętej. Dodatkowo 1 stycznia - za publiczne odmówienie hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) - można uzyskać odpust zupełny czyli darowanie całej, przewidzianej kary za grzechy już odpuszczone co do winy w sakramencie spowiedzi. Odpust ten można uzyskać, spełniając zwykłe warunki: brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, stan po spowiedzi sakramentalnej, przyjęcie Komunii Świętej, odmówienie modlitwy w intencjach papieskich. W Polsce świętami nakazanymi poza niedzielami i przypadającymi w niedzielę Wielkanocą i Wniebowstąpieniem są również: uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia), uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia), uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało), uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia), uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada). JAKIE OBOSTRZENIA OBOWIĄZUJĄ W KOŚCIOŁACH? SPRAWDŹ LISTĘ>>> Odpust zupełny to temat, na który informacji poszukuje wiele osób. Choć pojęcie to jest powszechnie znane, to jednak nie wszyscy do końca zdają sobie sprawę z tego, co to dokładnie jest. Przedstawiamy szczegółowe informacje i sprawdzamy warunki odpustu zupełnego i kiedy można go otrzymać w 2020 roku.1. Za pobożne odmówienie cząstki Różańca Świętego, w sposób ciągły, z rozważaniem tajemnic różańcowych, w kościele albo w kaplicy albo rodzinie albo we wspólnocie zakonnej, we wspólnocie wiernych, zwłaszcza gdy wiele osób gromadzi się w jakimś szlachetnym celu (n. 17 § 1, 1o). 2. Za czytanie Pisma świętego z czcią należną Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną (n. 30 § 1). Kto nie może czytać osobiście, wystarczy gdy słucha czytającego nawet przez środki audiowizualne (n. 30 § 2). 3. Za nawiedzenie i adorowanie Najświętszego Sakramentu przez pół godziny (n. 7 § 1, 1o). 4. Za pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej - przed stacjami prawnie erygowa-nymi - połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa - i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego (n. 13, 2o). Prawnie przeszkodzeni mogą przez kwadrans czytać i rozważać Męką Pańską (n. 13, 2o, 1). 5. Za pobożne łączenie się przez pośrednictwo radia czy telewizji z nabożeństwem Drogi Krzyżowej odprawianej przez Ojca Świętego (n. 13, 2o). 6. Za pobożnie odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu publicznie wystawionego lub przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli wierny z powodu choroby lub innej słusznej racji nie może wyjść z domu, ale odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, pod zwykłymi warunkami również zyskuje odpust zupełny (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia dotyczy całego terytorium Polski). II. ODPUSTY, KTÓRE MOŻNA ZYSKIWAĆ W CIĄGU ROKU 7. W Nowy Rok (1 stycznia): za pobożny udział w śpiewie lub recytacji w kościele lub kaplicy hymnu "O Stworzycielu, Duchu przyjdź" (n. 26 § 1, 1o). 8. W każdy piątek Wielkiego Postu: za odmówienie przed obrazem Jezusa ukrzyżowanego po przyjęciu Komunii świętej modlitwy "Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu" (n. 8 § 1, n. 2o). 9. W okresie Wielkiego Postu: za udział w nabożeństwie „Gorzkich Żali” w jakimkolwiek kościele lub kaplicy na terenie Polski wierny zyskuje odpust zupełny raz w tygodniu w okresie Wielkiego Postu (Pismo Penitencjarii Apostolskiej z dnia 10. W Wielki Czwartek: za pobożne odmówienie hymnu "Przed tak wielkim Sakramentem" podczas uroczystej repozycji Najświętszego Sakramentu po Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej (n. 7 § 1, 2o). 11. W Wielki Piątek: za pobożne uczestniczenie w liturgii Wielkiego Piątku połączone z adoracją Krzyża (n. 13, 1o). 12. W Wielką Sobotę: za odnowienie w czasie liturgii Wigilii Paschalnej przyrzeczeń chrzcielnych według formuły zatwierdzonej przez Kościół (n. 28 § 1). 13. W II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego:a) udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum modlitwy „Ojcze nasz” i „Wierzę”, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego, np. „Jezu Miłosierny, ufam Tobie” (Dekret Penitancjarii Apostolskiej z dnia Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzonych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wydarzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia - gdy tylko będzie to możliwe - trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę „Ojcze nasz” i „Wierzę”, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosierny, np. „Jezu Miłosierny, ufam Tobie”. (Dekret Penitancjarii Apostolskiej z dnia Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny, ci którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe (Dekret Penitancjarii Apostolskiej z dnia 14. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego: za pobożny udział w śpiewie lub recytacji w kościele lub kaplicy hymnu "O, Stworzycielu Duchu, przyjdź" (n. 26 § 1, 1o). 15. W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej: za udział w uroczystej procesji eucharystycznej prowadzonej w kościele czy poza nim (n. 7 § 1, 3o). 16. W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa: za publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa "O, Jezu Najsłodszy, które¬mu za miłość bez granic" (n. 3). 17. W uroczystość ŚŚ. Apostołów Piotra i Pawła: za użycie przedmiotu religijnego, (np. krzyżyka, różańca, medalika), poświęconego przez papieża lub biskupa, i odmówienie wyznania wiary zatwierdzonego przez Kościół (n. 14 § 1). 18. W uroczystość Chrystusa Króla: za publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa "O, Jezu Najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego " (n. 2). 19. W Stary Rok (31 grudnia): za pobożny udział w śpiewie lub recytacji w kościele lub kaplicy hymnu „Ciebie Boga wysławiamy " w celu okazania wdzięczności za łaski minionego roku. (n. 26 § 1, 2o). 20. W dniu Pierwszej Komunii Świętej: za przystąpienie do Pierwszej Komunii świętej lub pobożny udział w uroczystości pierwszokomunijnej (n. 8 § 1, 1o). 21. W dniu Prymicji kapłańskich: Prymicjant zyskuje odpust zupełny za celebrowanie Mszy świętej prymicyjnej z ludem w wyznaczonym dniu (n. 27 § 1, 1o) i wierny za uczestniczenie w takiej Mszy świętej prymicyjnej (n. 27 § 1, 2o) . 22. W dniu zakończenia Kongresu Eucharystycznego: za pobożny udział w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego (n. 7 § 1, 4o). 23. W czasie Misji parafialnych: Za udział w kilku kazaniach misyjnych, łącznie z udziałem w uroczystym zakończeniu misji (n. 16 § 1). 24. Za udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej pełne trzy dni (n. 10 § 1). 25. W tygodniu modlitw o jedność chrześcijan: za podjęcie jakichś funkcji w tygodniu modlitw o jedność chrześcijan oraz za wzięcie udziału w zakończeniu tygodnia modlitw o jedność chrześcijan (n. 11 § 1). 26. Za pobożny udział w modlitwie różańcowej prowadzonej przez papieża i transmitowanej przez radio lub telewizję (n. 17 § 1, 2o). 27. Za pobożne odmówienie hymnu Akathistos lub Oficjum Paraclisis - w kościele albo w kaplicy, albo w rodzinie, we wspólnocie zakonnej, we wspólnocie wiernych, zwłaszcza gdy wiele osób gromadzi się w jakimś szlachetnym celu, przy czym wystarczy odmówić pewną część hymnu Akathistos bez przerywania zgodnie z prawomocnym zwyczajem. (n. 23 § 1). 28. Odpust zupełny uzyskują członkowie rodziny, którzy po raz pierwszy poświęcają się Najświętszemu Sercu Jezusowemu lub Świętej Rodzinie podczas specjalnego obrzędu - jeżeli to możliwe - z udziałem kapłana lub diakona i pobożnie odmówią modlitwę zaaprobowaną przez Kościół przed wizerunkiem Najświętszego Serca Pana Jezusa lub Świętej Rodziny (n. 1). 29. Kto pobożnie uczestniczy każdego dnia w nabożeństwach ustanowionych dla osiągnięcia celów religijnych (np. w tygodniu modlitw o powołania kapłańskie i zakonne, w tygodniu misyjnym, w tygodniu modlitw za młodzież, w dniu chorych) uzyskuje odpust zupełny (n. 5). 30. W czasie wizytacji kanonicznej: jednorazowo odpust zupełny za udział w Liturgii świętej, której przewodniczy wizytator (n. 32). III. ODPUSTY ZYSKIWANE ZA NAWIEDZENIE KOŚCIOŁA lub KAPLICY Podczas nawiedzenia kościoła lub kaplicy należy pobożnie odmówić „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” (N. 19). 31. Za nawiedzenie kościoła parafialnego:a) w uroczystość tytułu kościoła parafialnego (n. 33 § 1, 5oa)b) 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) (n. 33 § 1, 5ob) 32. Za nawiedzenie kościoła lub kaplicy w dniu Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada). Za zgodą Ordynariusza odpust ten może być przeniesiony na niedzielę poprzednią lub następną lub na uroczystość Wszystkich Świętych. (n. 29 § 1, 2o). Odpust ten można ofiarować tylko za zmarłych. 33. Za pobożne nawiedzenie cmentarza w dniach 1-8 listopada połączone z modlitwą choćby myślą za zmarłych. (29 § 1, 1o).Odpust ten można ofiarować tylko za zmarłych. 34. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego poświęcenia (dedykacji) (n. 33 § 1, 6o). 35. Za nawiedzenie kościoła lub kaplicy Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń życia apostolskiego w dniu poświęconym ich założycielowi (n. 33 § 1, 7o). 36. Za pobożne nawiedzenie kościołów lub kaplic, w których obchodzone są uroczystości ku czci nowych Świętych lub Błogosławionych w ciągu roku, celem pogłębienia czci i pobożności wobec nich, wierny uzyskuje jednorazowo odpust zupełny. 37. Za pobożne nawiedzenie kościoła, w którym odbywa się synod diecezjalny można uzyskać jednorazowo odpust zupełny (n. 31). 38. Za nawiedzenie kościoła katedralnego (n. 33 § 1, 3oa-e):a) w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca)b) w uroczystość tytułu kościoła katedralnegoc) w święto Katedry św. Piotra Ap. (22 lutego)d) w dniu poświęcenia archibazyliki Najświętszego Zbawiciela (czyli bazyliki na Lateranie) (9 listopada)e) w dniu 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) 39. Za nawiedzenie sanktuarium diecezjalnego lub narodowego lub międzynarodowego ustanowionego przez kompetentną władzę (n. 33 § 1, 4oa-c):a) w uroczystość tytułu tego sanktuariumb) raz w roku w dniu wybranym przez wiernegoc) ilekroć wierny bierze udział w zbiorowej pielgrzymce 40. Za nawiedzenie bazyliki mniejszej (n. 33 § 1, 2oa-d):a) w uroczystość ŚŚ. Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca)b) w uroczystość tytułu bazyliki mniejszejc) 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli)d) raz w roku w dniu wybranym przez wiernego 41. Za nawiedzenie jednej z czterech bazylik patriarchalnych w Rzymie w czasie pielgrzymki zbiorowej, lub jeśli indywidualnie to ze wzbudzeniem aktu synowskiego poddania papieżowi (n. 33 § 1, 2o). 42. Za nawiedzenie kościoła stacyjnego w Rzymie połączonego z pobożnym udziałem w nabożeństwie stacyjnym (n. 33, § 2). IV. ODPUSTY, KTÓRE MOŻNA ZYSKIWAĆ W ROCZNICE 43. W rocznicę swojego chrztu: za odmówienie przyrzeczeń chrzcielnych według formuły zatwierdzonej przez Kościół (n. 28 § 1). 44. W jubileusz 25-lecia, 50-lecia, 60-lecia i 70-lecia kapłaństwa: za odnowienie wobec Boga postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swego powołania (n. 27, § 2, 1o) oraz wierni za pobożny udział w uroczystej Mszy świętej jubileuszowej (n. 27 § 2, 3o). 45. W jubileusz 25-lecia, 40-lecia i 50-lecia święceń biskupich: za odnowienie wobec Boga postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swego stanu (n. 27 § 2, 2o) oraz wierni za pobożny udział w uroczystej Mszy świętej jubileuszowej (n. 27, § 2, 3o). V. ODPUSTY POŁĄCZONE Z BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM 46. Za pobożne przyjęcie błogosławieństwa papieskiego udzielonego przez Ojca Świętego „urbi et orbi” choćby przez radio lub telewizję, byleby wierny uważnie śledził sam ryt błogosławieństwa (n. 4). 47. Za pobożne przyjęcie błogosławieństwa pasterskiego udzielonego przez biskupa diecezjalnego swoim wiernym (n. 4). Biskup diecezjalny ma władzę udzielania błogosławieństwa papieskiego z odpustem zupełnym, według przepisanej formuły, trzy razy w roku, w święta uroczyste przez siebie określone (N. 7, 2o). 48. Kapłan, który udziela sakramentów świętych wiernemu zagrożonemu śmiercią, powinien mu udzielić błogosławieństwa apostolskiego z odpustem zupełnym (n. 12, § 1).Jeżeli nie ma kapłana, który by w godzinę śmierci udzielił sakramentów i błogosławieństwa papieskiego obdarzonego odpustem zupełnym, Kościół udziela wiernemu należycie usposobionemu odpustu zupełnego "o ile wierny za życia miał zwyczaj stale odmawiania jakichkolwiek modlitw". W tym wypadku Kościół uzupełnia trzy warunki uzyskania odpustu zupełnego (n. 12 § 2). Przy uzyskaniu tego odpustu chwalebną rzeczą jest posłużenie się krucyfiksem lub krzyżem (n. 12, § 3). Odpust w godzinę śmierci wierny może uzyskać, chociażby w tym dniu już zyskał odpust zupełny (n. 12 § 4).
Również wierni, którzy pobożnie nawiedzą cmentarz i przynajmniej w myśli pomodlą się za zmarłych, zyskują odpust, który może być ofiarowany za dusze w czyśćcu cierpiące; odpust ten w dniach od 1 do 8 listopada jest zupełny (w listopadzie 2021 dowolne 8 dni przez cały miesiąc!), w ciągu roku cząstkowy.Jest do nabycia nowy numer Idziemy. Zachęcam do kupowania kalendarzy na nowy 2024 rok. Po Mszy św. spotkanie z dziećmi pragnącymi przystąpić do Pierwszej Komunii św. i ich rodzicami. W ostatnim czasie odszedł do wieczności Ś.P. Roman Junkiert w wieku 85 lat. Rodzinie zmarłego przekazujemy wyrazy współczucia, zmarłego powierzmy Bogu.ltoI.
